Gra LOST RPG

Sal

[narracja]
Na przedzie szedł Steave, rześkim, szybkim, nieco lekceważącym krokiem. Tuz za niem Simon i polly, która, nie chcąc zostać z tyłu, szła niemalże ramię w ramię z mężczyzną. Nie mysleliscie o niebezpeiczeństwach, nie mieliscie nawet zarysu planu w głowach. Czysta samowolka.
[/narracja]

Polly szla ramię w ramię z Simone.
I co, przywódco? zagaiła. Masz jakiś plan?

Wilk

Simon zmarszczyl czolo myslac.
- Najlepiej bedzie jak pojdziemy dalej w dzungle, gdzie jeszcze nikt sie nie zapuszczal. Strasznie to ryzykowne, ale mozemy znalesc cos ciekawego. poza tym dzungla miedzy plaza a jaskiniami jest juz, w pewnym stopniu, poznana wiec nie ma sensu tam isc.

Sal

Pauline kiwnęła głową. Przez chwilę szli w milczeniu, w koncu spojrzała na niego, uśmiechnęła się zaczepnie i powiedziała:
Masz bardzo wygodną półkę, kapitanie

Wilk

Usmiechnal sie ponuro.
- Nie to co apartament na Manhatanie, ale wygodniejsza niz gola skala.
Dotknal bolacego miejsca na plecach.

Sal

Polly spojrzała na niego przepraszająco.
Mogłeś mnie przecież zgonić z tej półki, facet. Nie podpisywałeś cyrografu. powiedziała, patrząc na niego uważnie.

[narracja]Znaleźliście się w miejscu, w którym drzewa stawały się coraz gęstsze. Mieliście do wyboru dwie trasy - jedną, dosć rzadko zarośniętą paprociami i innymi roslinami, okreslanymi przez Polly mianem 'zielska', i drugą - zarosniętą wysokimi trawami, podchodzącą nieco pod górę.[/narracja]

Polyl sporjzała pytajaco na Simona.
Któredy, facet?

Cahir

Staeve nie uśmiechał się i nie rozmawiał. Szedł przedzierając się przez chaszcze i narzekając że nie ma maczety.

Wilk

- Idziemy pod gore. Przy odrobinie szczescia wyjdziemy na jakies wzniesienie i moze ogarniemy wzrokiem troche wyspy. A tobie Pauline nie mam wcale za zle, ze spalas u mnie gdy ja cierpialem na golej skale. Jestem pieprzonym gentelmanem.
Usmiechnals sie i ruszyl dalej.
- Steave! Uwazaj na tyly!

Sal

Jak tylko wrocimy, zrobię ci masaż tych pieprzonych pleców obiecała, idąc za nim pod górę. Moze byc nawet tajski, facet dodała, potykajac się o jakis wystający korzeń.

Cahir

Steave parsknął śmiechem. I przyśpieszył kroku. po chwili usłyszał jakiś szelest po prawej stronie. Wyszarpnął pistolet, ale okazało się że to tylko jakieś małe zwierzę. --Robię się zbyt nerwowy--

Wilk

Zlapal szybko Pauline i postawil ja spowrotem na nogi.
- Kuszaca propozycja. Tylok postaraj sie nie zabic o te korzenie. Nie mam zamiaru lazic niewiadomo ile z bolacymi plecami.
Usmiechnal sie.

Sal

Polly zaklęła cicho, rozcierajac kostkę, po czym uśmiechnęła się niewyraźnie do Simona.
Postaram się wobec tego zabić o jakąś gałąź facet. Chodźmy dalej, panie kapitanie. Prowadź.

Wilk

- Nie dam ci sie zabic poki nie wymasujesz mi tych cholernych plecow.
Simon ruszyl razno dalej rozgladajac sie uwaznie.

Sal

[narracja]
Drzewa zaczynały się przerzedzać. Wchodziliście na jakieś wzgórze, zmeczeni, spoceni i cholernie głodni. Nikt z was nie jadł nic, nie licząc owoców.
Słońce sało już wysoko nad horyzontem, kiedy weszliscie na szczyt wzgórza.[/narracja]

Już wiem, jak czuli się ci pieprzeni Izraelici podczas wędrówki, psia mać sapnęła Polyl, zatrzymując się. Z gory roztaczal się piękny widok, i gdyby Polly nie była tak zła i zmeczona, z pewnością pozachwycałaby się nim trochę.
Wyjęła z plecaka butelkę z wodą i napiła się.

Wilk

Simon rozgladal sie uwaznie. Szukal jakiegokolwiek znanego mu punktu, probowal wryc sobie do glowy szczegoly geograficzne.

[jakis dokladniejszy opis?]

Sal

[już się robi]
[nar.]
Ze wzgorza dostrzegaliście plażę i niewyraźne zarysy namiotów, a także wrak samolotu, odcinający się od piasku ostrymi krawędziami. Ze wszystkich stron otaczały was wzgórza, jedne niższe, porośnięte drzewami i haszczami, drugie wyższe, na szczytach porośnięte zaledwie niską trawą.[/nar]

Jak na mój gust, ekipa zaczęła Pauline Powinniśmy zejść niżej, do tej cholernej dżungli.