Gra LOST RPG

Sol

- Mój wybawca stwierdził, że nie - mruknęła sarkastycznie.

Troyon

-Wybawca? - zapytała z umiarkowanym zainteresowaniem.

Sol

- Murphy - odparła.

Troyon

-Acha. -powiedziała-Zawsze na miejscu kiedy jest potrzebny, co? -zaśmiała się.

Sol

- I wtedy, kiedy jest i wtedy, kiedy nie jest.

Troyon

-Nie można mieć wszystkiego -uśmiechnęła się.

Sol

- Taa. Niby nie można - odparła, starając się usiąść tak, żeby jak najmniej obciążać urażoną kość.

Troyon

-On cię wybawił, a ty jesteś na niego zła? -zapytała nieco zdziwiona.

Sol

- Nie prosiłam go o pomoc - odparła po chwili namysłu. - Ale nie, nie jestem na niego zła.

Troyon

-Mówisz o nim jakbyś była -zauważyła.

Sol

- Może jestem trochę zirytowana, okej - przyznała po chwili.

Troyon

-Dlaczego? -zapytała-Wybacz, że tak wypytuję, ale zaraz umrę z nudów -dodała z uśmiechem.

Sol

- Spoko. Nie wiem, chyba dlatego, że mam wrażenie, jakby on naprawdę liczył na coś więcej.

Troyon

Wzruszyła ramionami.
-A to źle? Poza tym, może po prostu jest miły... -podsunęła.

Sol

- To źle - odparła lakonicznie. - Może - dodała po chwili. - Mam nadzieję, że tak. Chociaż jak na kogoś, kto jest po prostu miły, bardzo... mile całuje - uśmiechnęła się krzywo na wspomnienie pocałunku w salonie.