Gra LOST RPG

Troyon

Pokręciła głową.
Nie znasz może miejsca, gdzieś niedaleko, gdzie rosną jeszcze owoce? - zmieniła szybko temat - Przy plaży nic już nie można znaleźć...

MatthewBlue

Niestety nie znam. Ale jeśli chcesz możemy iść do bunkra. Tam jest jedzenia pod dostatkiem. Idziemy? - spytał.

Troyon

Słyszałam, że mają tam nawet łazienkę, ale nigdy jakoś tam nie dotarłam
Pomyślała, że pewnie nie będzie tam mile widziana, ale potem poczuła skurcz żołądka.
Możemy zajrzeć - powiedziała w końcu i zwinnie stanęła na nogi.

MatthewBlue

Ucieszył się i złapał dziewczynę za rękę. To idziemy. Poszedł prowadząc Troyon.

[wychodzi Matthew, Troyon]

Troyon

[przychodzi: Troyon]

Na powietrzu jej przeszło, poczuła się dobrze.
--To na pewno brak snu i głód-- - pomyślała.
Głód... zostawiła te cholerne krakersy w bunkrze. Trudno. Chwilowo nie ma zamiaru po nie wracać.
Weszła do namiotu i opadła na posłanie.

MatthewBlue

[wchodzi Matthew]

Czemu nie zaczekałaś? - spytał wchodząc do środka.

Troyon

Zaczynało to być nieco irytujące. Ale chłopak był miły i nie chciała mu robić przykrości.
Mówiłam, że sobie poradzę. Naprawdę nic się nie stało. Nie musisz się martwić

MatthewBlue

Matthew był przejęty. Zrozum to ja Cię zaciągnąłem do bunkra. Coś ci się stało. To przeze mnie. Czuje się winny. Mówił ze smutkiem w głosie.

Troyon

Matt - uśmiechnęła się przyjaźnie - To takie babskie, mdleć na widok krwi, ot i cała historia.

MatthewBlue

Aha. eee... to ja chyba pójdę. Jak coś to będę u siebie. Wpadnij kiedyś. Pa
Wyszedł.

[wychodzi Matthew]

Troyon

Pa! - krzyknęła za nim i przewróciła się na bok. Wymacała ręką koc i nakryła się nim cała, łącznie z głową. Zamknęła oczy i czekała na sen.

MatthewBlue

[wchodzi Matthew]

Zobaczył, że Troyon śpi. --Nie będę jej budził-- Usiadł i czekał na jej przebudzenie.

Troyon

Śnił jej się Tom, chciał do niej wrócić, ale ona z wielkim zadowoleniem błysnęła mu przed oczami pierścionkiem zaręczynowym od kogoś innego.
Przebudziła się gwałtownie i wydostała głowę spod koca. Spojrzała na dłoń. Na serdecznym palcu lśnił srebrny pierścionek z kryształem górskim. Już dawno powinna była się go pozbyć, ale nie potrafiła. Westchnęła i usiadła. Zobaczyła, że przed namiotem siedzi Matthew. Bezwiednym ruchem dłoni przeczesała niesforne włosy i wygramoliła się z szałasu.
Czekasz na mnie? - zapytała stając nad chłopakiem.

Troyon

Chyba jednak nie - powiedziała do siebie.
Znów poczuła ściskający żołądek głód.
Przejdę się do bunkra po moje krakersy. - powiedziała do chłopaka, ale nie zareagował.
Wzruszyła ramionami i ruszyła w stronę bunkra.

[wychodzi: Troyon]

MatthewBlue

Po długim zawiasie Matthew ocknął się. --Co się dzieje?-- Uświadomił sobie, że jest u Troyon , ale jej nie ma. Wstał i wyszedł.

[wychodzi Matthew]