Gra LOST RPG

Marshall

A demoralizujący młodzież Marshall powiedział do Cohena:
- A co myślisz o Troyon?

- Eeee... No... Podoba mi się w sumie - stwierdził zmieszany Allan.

- No mi też. Ale na przykład porównując ją do Scarlett, którą byś wybrał?

- A ty? - zapytał w porywie inteligencji Cohen.

- Teoretycznie Scarlett. Ale z drugiej strony Dziewica ma w sobie takie coś... Że w sumie, kurwa, nie wiem....

Ale ja kocham tylko Summer...

Troyon

Nieświadoma tego, że jest tematem rozmowy, wygrzebała sobie paczkę chipsów i zasiadła z nimi na stole.
- O czym gadacie? - zapytała z umiarkowanym zainteresowaniem.

Marshall

- Eeee - zaczął Cohen.
Ale uprzedził go Marshu.
- O tobie i Scarlett - wyznał bez skrępowania.
- Mówimy, że jesteście ładne - szybko wtrącił Cohen.
- A ja myślałem, że je tylko porów... A tak, oczywiście. Są piękne.

Troyon

Przewróciła oczami, ale swoim zwyczajem zaczerwieniła się lekko.
- Faajnie - podsumowała i otworzyła paczuszkę z chrupkami.

Marshall

- A jaki jest twój ideał mężczyzny? - zwrócił się do Troy Cohen, który nabrał trochę pewności siebie.
Marshall zaś był zainteresowany zupełnie czymś innym.
- Podzielisz się chrupkami?

Troyon

Podała Marshallowi paczkę i uśmiechnęła się do chłopaka.
- Nie ma ideałów, mój drogi - powiedziała filozoficznie.

Marshall

Marshall poczęstował się kulturalnie.
- No ale w naszych głowach zawsze funkcjonuje coś na wzór ideału - upierał się Cohen.

Troyon

- Mój ideał właśnie rąbie drewno - powiedziała i puściła Cohenowi oczko.

Sol

Przysłuchiwała się rozmowie raczej nieuważnie, na tyle, że nawet nie za bardzo reagowała na swoje imię.

Marshall

Cohen uśmiechnął się po cohenowsku i zaczął liczyć kraty na koszulinie.
- Fajna koszula - powiedział Marshall, po czym zwrócił się do Troy.
- A gdybyś na przykład w normalnym świecie spotkała Allana, to chciałabyś się z nim umówić?
Cohen zmieszał się i spuścił wzrok.

Troyon

Wzruszyła ramionami.
- Nie wiem. Może - odparła pokrętnie i zaczerwieniła się jak to ona.

Marshall

Marshall wywrócił oczyma.
- A ze mną?
A Cohen starał się uśmiechem pokryć zmieszanie.

Sol

W końcu z niewiadomych bliżej przyczyn podniosła się i usiadła prosto, starając się zorientować w rozmowie.

Troyon

- Znaczy, gdybyś nie był wkrótce-zostanę-tatusiem? - upewniła się, uśmiechając się złośliwie.

Marshall

Marshall powstrzymał się od pokazania Troyon środkowego palca i odpowiedział spokojnie:
- Właśnie tak.
A Cohen przysłuchiwał się.