Gra LOST RPG

Sol

Oduśmiechnął się i puścił jej oczko.

Nina

- Nie będziesz - zapewnił Murpha. - Ta namiętność, którą czuję od momentu prysznica nie da się przełożyć tylko i wyłącznie na numerek w odwecie - powiedział poetycko, zmyślając na poczekaniu.

Troyon

- To nie namiętność, dzióbku - zapewnił.

Nie wytrzymała i zaczęła się śmiać.

Nina

- Nie? - zdziwił się uprzejmie. - A co?

Troyon

- Miłość - pokiwał głową. - Chyba napiszę dla ciebie wiersz.

Sol

- Mogę... zaśpiewać ci piosenkę - powiedział do Troy, nie chcąc być gorszy. - Albo zagrać na kokosach...

Nina

- Sonet. Napisz dla mnie sonet - pokiwał głową. - I możesz go zaśpiewać. A ja... Hmm, ja mogę ci tylko zaoferować siebie - odparł i nie mogąc już dłużej, ryknął śmiechem.

Troyon

Zawtórował mu wesoło, zginając się w pół.

Troy zachichotała.
- Ej, ale Sam może mi zaśpiewać!

Sol

Parsknął śmiechem i usiadł sobie na krześle.

Nina

Śmiał się i śmiał, nie mogąc przestać i nic nie robiąc sobie z faktu co pomyśli sobie o nich reszta.
- No, ale jakiś wiersz to byś mógł napisać. Już nie mówię, że o mnie. Ale o wyspie i tak dalej - wyszczerzył się.

Troyon

- O wyspo, o wyspo, jebany sadysto - rzucił pierwsze co mu przyszło do głowy.

Klepnęła się otwartą dłonią w czoło i parsknęła.

Sol

Pokręcił z rozbawieniem głową i zabrał się za swoje płatki.

Nina

- Może powinniśmy brać z nich przykład i znaleźć sobie coś do naprawy, bo jak tak dalej pójdzie, odizolują nas w klatkach i będą pokazywać potomnym okazy wariatów.

Troyon

- Zawsze możemy uprawiać seks w czwórkę - mruknęła, sama nie wiedząc, skąd jej się to wzięło. Wszyscy inni wiedzieli. Winchesterowie i Murph to ciacha.

Nina

- Po co się ograniczać, zaprosimy też Scar. I Izzie - wyszczerzył się.