Gra LOST RPG

Sal

- Rozumiem, ze ty zlizujesz z nich brud wlasnym jezykiem?

Salianka

- Wolę tradycyjne rozwiązania. Wiesz, woda. Jakbyś nie zauważyła, mamy jej tu pod dostatkiem.

Sal

- Możesz wyprać moje i Marshalla ciuchy, skoro tak to lubisz mruknęła, pakując do ust kolejną łyżkę.

Salianka

- Nie jestem twoją niańką. A tym bardziej, nie jestem niańką Marshalla. Gdyby mój ojciec to widzał... - pokręciła głową. - Ja chcę mój aparat.

Sal

- Gdyby mój ojciec to widział, najprawdopodobniej nie miałabym ani embrionu w macicy, ani Marshalla w łóżku. Marshalla w ogóle.

Salianka

- Gdyby mój ojciec to widział, pewnie by mnie namawiał, żebym miała Marshalla w łóżku. Nienawidzę go. - odparła wesoło. - Wiesz, mam wrażenie, że Gizmo właśnie jest zjadany przez jakiegoś misia polarnego.

Sal

- Nie namawiałby, gdyby znał Marshalla. - zapewniła ją.

Salianka

- Namawiałby, gdyby zauważył, że tu są jakieś ładne dziewczyny w moim wieku. Pieprzony homofob. - mruknęła, drapiąc się po ręce. Nagle, urwała gest w pół ruchu, jakby skamieniała, utkwiła wzrok w piasku. - Polly! - krzyknęła przerażona, podciągając nogi na stół. - Tu jest pająk, zrób coś! Polly! - wbiła jej paznokcie w ramię.

Sal

- Aua, kurwa pieprzona mać! wrzasnęła, wyrywając ramię Natalie.
- Przebiłas mi skórę, pieprzona idiotko!

Salianka

- Zrób coś! On mnie ugryzie! Jego jad może być śmiertelny! Ja nie chcę umierać! Polly! - pisnęła, kuląc się na stole.

Sal

- O co ci, do jasnej kuryw nędzy, chodzi? zażądała wyjaśnień.
- Denerwujesz mnie. Ciezarnych się nie denerwuje. Zwłaszcza, jeśli są mną.

Salianka

- Pollyyy... - zawyła żałośnie. Rozejrzała się dookoła, po czym starając się nie spaść ze stołu, sięgnęła po miskę, którą rzuciła we włochatego potwora. - O. - uspokoiła się nagle. - Trafiłam. - powiedziała zaskoczona. Szybko odwróciła się w stronę koleżanki. Otworzyła usta, po czym szybko jej zamknęła. Nie mogła jej zrobić awantury, po prostu nie mogła. Polly była Polly, nic na to nie mogła poradzić. No i była cholernie ładna. Natalie, nie będąc pewna co powinna w tej uczynić, po prostu wyszła bez słowa z kuchni.

[wychodzi: Natalie]

Sal

- Ja pierdolę. - skomentowała elokwentnie podnoszac z piasku miskę.
Pod naczyniem lezał pajaczek, nie większy od opuszka jej małego palca.
- Pierdolę podwójnie...

Sol

[przychodzi Scar]

Skinęła głową Polly, zapytała, czy nie chce herbaty (chciała) i zabrała sie za gotowanie wody.
Po chwili woda była ugotowana, a ona wyjmowała z pułki trzy kubki i trzy torebki herbaty, ciesząc się, że przynajmniej to jeszcze mają. Zalała wszystko, jedno naczynie podała Polly, a dwa wzięła, po namyśle postanawiając, że nie będzie słodziła - ona nie miała ochoty na słodką, a Murphy, cóż - wymiotował.

[wychodzi Scar]

Sol

[przelotem Scar]

Powtórzyła operację herbata, tylko tym razem ją posłodziła i wróciła.