Gra LOST RPG

Troyon

-Ja wiem kim ty jesteś, ale ty nie wiesz kim ja jestem. - przypomniała i wzięła się za poszukiwanie otwieracza do puszek.*

*puszcz

Nina

Dobrze, nie wnikam, koleżanko po fachu. zaśmiał się i wziął za jedzenie płatków.

Troyon

Wyjęła otwieracz, postawiła puszkę na stole i usiłowała wbić tępe już ostrze w wieczko.

Nina

Jadł i przyglądał się jej poczynaniom z zaciekawieniem.

Troyon

Zirytowana zamachnęła się, jakby chciała co najmniej dokonać rytualnego mordu i wbiła z impetem otwieracz.
-Pieprzone wynalazki. - mruknęła do siebie, przekładając środek ciężkości na rękę, która dzierżyła diabelskie narzędzie.

Nina

Może ci pomóc? zapytał uprzejmie, opierając się tyłkiem o stół.

Troyon

-Nie. To tylko. Pieprzona. Puszka. Brzoskwiń. - stwierdziła, robiąc w puszce szparę długości centymetra. - Udaj, że tego nie widzisz. - powiedziała, spoglądając na niego przelotnie.

Nina

Jak wolisz. odparł, przygryzając wargę i kryjąc lekkie rozbawienie.

Troyon

Odgarnęła z twarzy kosmyki, które uciekły z warkocza i westchnęła z irytacją. Zrobiła kilka szybszych ruchów i osiągnęła przedłużenie szpary o kolejne pięć milimetrów.

Nina

Powstrzymywanie parsknięcia przychodziło mu z wielkim trudem.
Pewnie, lepiej się męczyć niż pozwolić sobie pomóc. wyrzekł tonem luźnej refleksji.

Troyon

-No bo to tylko puszka. Muszę sobie radzić z czymś takim jak pieprzona puszka. - odparła, spoglądając na niego. - I nie śmiej się ze mnie. - dodała, widząc jego minę.

Nina

Wzruszył ramionami.
Wybacz, ale to wygląda zabawnie.

Troyon

Uniosła lekko kąciki ust do góry.
-Sam wyglądasz zabawnie. - rzuciła zadziornie, dźgając puszkę dalej.

Nina

Być może, ale nie upieram się że tak nie jest. przekrzywił głowę w bok i uśmiechnął się. Spojrzał wymownie na puszkę.

Troyon

-Nie upieram się. - wzruszyła ramionami, a ostrze jak na złość właśnie wtedy jej się zaklinowało. Zaczęła poruszać nim w przód i w tył, żeby je jakoś wydobyć.