Gra LOST RPG

Troyon

Zrobiła zatem dwie kawy z mlekiem i cukrem, i podała kubek Samowi.
-Dzięki Sam za imprezę. Dean mi mówił, że się wszystkim zająłeś.

Sol

- Nie ma sprawy. Naprawdę się cieszę, że ci się podobało - powiedział, dumny z siebie, że udało mu się wypowiedzieć takie długie zdanie bez przerywania. Chwilę później zarumienił się, przypominając sobie wczorajsze rozrywki.

Troyon

-Co? - zapytała natychmiast. - Coś nie tak?

Sol

- Nie, nie - uśmiechnął się blado.

Troyon

Przysiadła sobie na stole z kubkiem.
-Sprzątałam ponad godzinę. - powiedziała w ramach podtrzymania rozmowy. - A Dean rano stwierdził, że on by nie sprzątał. - zaśmiała się.

Sol

- Dean nie sprzątałby nawet gdyby urządzał u siebie w domu bal maturalny dla wszystkich szkół w mieście - odparł lekko. - Jeśli masz jeszcze coś do zrobienia, to chętnie pomogę. Wcześniej nie za bardzo byłem w stanie.

Troyon

-Nie mam, ale dzięki za propozycję. - uśmiechnęła się. - To jak ci się podobała impreza?

Sol

- Ja, ee... Było fajnie - powiedział z dziwną miną.

Troyon

-To czemu masz taką minę? - zapytała.

Sol

- Jaką minę?

Troyon

Pokręciła tylko głową i uśmiechnęła się.
-Mniejsza o to. - powiedziała, podciągając nogi na stół i siadając po turecku.

Sol

Uśmiechnął się i upił łyka kawy, czując, jak wszystko to, co zjadł przez ostatni tydzień, podchodzi mu do gardła.

Troyon

Sam najwidoczniej nie miał ochoty na pogawędkę, więc tylko piła swoją kawę.

Sol

Właśnie otwierał usta, żeby coś powiedzieć, kiedy pokarm naprawdę podniósł mu się do gardła.
- Przepraszam na chwilę - zdołał powiedzieć i odłożył kubek z brzękiem na stół. Następnie obiegł jak najdalej od kuchni polowej, wbiegając w dżunglę i zwymiotował.

Troyon

Odruchowo złapała kubek, żeby się nie zsunął i powiodła wzrokiem za Samem.