Gra LOST RPG

Sal

Te rodzynki zaczęła, odkladając oproznioną miskę na bok smakowaly jakby je ktoś trzynascie razy przeżuł przed wpakowaniem do kartonu. Serio.

Sol

Podniósł głowę i opuścił ją zaraz. Jemu samemu zostało jeszcze połowę tego, co podała mu Izzie.
- Nie są najlepsze - przyznał. - Właściwie są niedobre. Ale gubią się w tle.

Sal

Nie, serio, ci, którzy wysyłają nam żarcie - Boże, dzięki Ci że w ogóle tacy istnieją - mogliby pomyśleć o nas jak o ludziach z nieupośledzonym zmysłem smaku. powiedziała.

Sol

- Słyszałem, że papierosy są również beznadziejne - odparł, jedząc musli. - Sam nie palę, więc nie mam zamiaru się przekonywać.

Sal

Też to slyszalam. Całe szczeście, ze nie musze się z tym świnstwem meczyć. powiedziała z wyraźnym zadowoleniem w głosie.

Sol

- Prawda - zgodził się, krzywiąc się na samą myśl o papierosach. Nigdy nie palił i nigdy nie miał zamiaru.

Sal

Wyczerpali już temat żarcia i beznadziejnosci papierosow, a ponieważ Izzie nie wpadla na zaden format zastepczy, zapadło dziwne milczenie.

Sol

Tymczasem Sam, któremu cisza kompletnie nie przeszkadzała, skończył jeść musli.
- Świetne - powiedział najzupełniej szczerze, odsuwając od siebie miskę.

Sal

[oni tam mają jakiś zbiornik na wode do mycia naczyn?]

Wiem odpowiedziała równie szczerze i, uśmiechając się, włożyła jego miskę w swoję.

Sol

[możemy przyjąć, że mają. chociaż coś mi się wydaje, że kate w którymś epie myła naczynia w morzu xD]

- Zdradzisz mi przepis? - uśmiechnął się po swojemu.

Sal

Jesli ładnie poprosisz uśmiechnęła się szerzej.
Zeszła ze stołu, zdjeła z niego miski i podeszła do polowego zlewu, zrobionego przez jednego z neistrudzonych stolarzy amatorow, po czym zajęła się myciem naczyn

Sol

- Ładnie proszę - popatrzył na nią ładnie.

Sal

Kroisz w kostkę sezonowe owoce, wrzucasz rodzynki i płatki. Najlepiej te z Dharmy. Gdybym miala pod reką mleko, też bym wrzucila do miski, ale wątpię, żeby wytrzymało na polce w tej temperaturze. powiedziała.

Sol

- Przyda się na przyszłość - stwierdził. - Przyrządzenie tutaj czegokolwiek, co nie byłoby jajecznicą, zakrawa na cud. Szczerze mówiąc, nie mogę już patrzeć na jaja pod żadną postacią.

Sal

Dlatego przestalam chodzić na sniadania do bunkra. Tutaj jest mniejsze prawdopodobienstwo znalezienia kogoś wiszacego nad omletem jak nad swietym zbawieniem.
Izzie ulozyla miski na jakiejs półce i zostawiła je tak, żeby sobie schły.
A w ogole, to steskniłam się za normalnym mięsem. stwierdziła.