Gra LOST RPG

Sol

Pokiwał głową na znak, że rozumie i uśmiechnął się lekko. Miał ochotę iść zrobić pranie, ale Deana nie było, a pamiętał, że mieli iść razem.

Nina

Zabrała się za jedzenie płatków, od czasu do czasu chichocząc.

Sol

Sam miał przykre, irracjonalne uczucie, że Eden śmieje się z niego, w związku z czym zarówno był jak i sprawiał wrażenie trochę zakłopotanego, co starał się ukryć lekkim uśmiechem.

Nina

Pokręciła głową.
Nie mogę z tego mięsa. powiedziała w końcu, uspokajając się. Czy to jest normalne? Tak się śmiać z byle powodu? zapytała Sama.

Sol

- Niektórzy tak mają. Mi się nigdy nie zdarzyło - odparł, niezauważalnie oddychając z ulgą.

Nina

Ja tak mam, cholera, całe życie. powiedziała, wzdychając lekko. I wynika z tego wiele nieprzyjemnych sytuacji, bo niektórym ludziom zdaje się, że smieję się z nich. dodała. A ja nic na to nie mogę poradzić, o.

Sol

Nie wiedział za bardzo, co powiedzieć i ciągle czuł się zakłopotany zaistniałą sytuacją. Dołożyć do tego jeszcze to, co się stało wczoraj i Sam już był gotów rumienić się jak piwonia.

Nina

No ale, każdy kto mnie zna trochę dłużej, przymyka oko na te moje niekontrolowane wybuchy. kontynuowała z nad miski z płatkami, nie zauważając konsternacji i zakłopotania Sama.

Sol

- Do wszystkiego można się przyzwyczaić - odparł nieco sztucznie wesołym głosem.

Nina

Coś nie tak? zapytała, zatrzymując się z łyżką w połowie drogi do ust.

Sol

- Nie, skądże - odparł natychmiast.

Nina

Uniosł brwi wyrażając niedowierzanie, ale po chwili zorientowała się, o co może chodzić.
Ty chyba nie...

Sol

- Słucham? - zapytał, błagając, żeby przypadkiem nie wspomniała o wczorajszym.

Nina

Chyba nie myślałeś, że przed chwilą śmiałam się z ciebie? zapytała, wciąż z łyżką przy buzi.

Sol

- Nie, skądże - pokręcił głową z uśmiechem.