Gra LOST RPG

Nina

Spuściła wzrok na jego dłoń, wystukującą miarowy rytm na blacie stołu. Wepchnęła sobie jedzenie do ust, żeby powstrzymać się przed powiedzeniem tego, co chciała.
Eden miała to do siebie, że co pomyslała, to zaraz znajdowało się na jej języku.

Sol

Siedział sobie jak ta sierota i zastanawiał się, czy jak nagle zacznie oddzielać większe ziarenka piasku od mniejszych, to Eden pomyśli, że zwariował.

Nina

To ci pomaga? zapytała lekko, po dłuższej chwili milczenia.

Sol

- Słucham? - zapytał uprzejmie, wyrwany z zamyślenia.

Nina

Czy takie stukanie wpływa na ciebie kojąco? powtórzyła pytanie.

Sol

- Przeszkadza ci to? - zreflektował się natychmiast, przestając stukać.

Nina

Pokręciła głową przecząco.
Nie. odparła krótko. Chodziło mi o coś innego. Na moje, takim stukaniem człowiek się tylko bardziej nakręca, ale jak tobie to pomaga, to nie mam nic przeciwko. pospieszyła z zapewnieniem.

Sol

Uśmiechnął się z roztargnieniem.
- To odruch bezwarunkowy - powiedział. - Nie robię tego celowo. Samo wychodzi.

Nina

Więc może spróbuj jakoś odreagować? podsunęła.

Sol

- Poradzę sobie - zapewnił łagodnym tonem.

Nina

Wiem, ale to mi się samo nasuneło. uśmiechnęła się po swojemu. I musiałam się tym z tobą podzielić. dodała wyjaśniająco, kończąc jeść.

Sol

- Okej - pokiwał głową, odgarniając włosy.

Nina

Skończyła jeść i wstała, żeby umyć talerz. Potem stanęła jeszcze przy stole, dopijajac kawę. Uśmiechnęła się do Sama.
Nie zadręczaj się za długo. rzuciła, po czym dodała Dobranoc. i poszła do siebie.
[wychodzi: Eden]

Sol

- Dobranoc - odpowiedział, odpuszczając sobie fragment o zadręczaniu się. Siedział jeszcze w kuchni pół godziny, roztrząsając w myślach konsystencję popiołu na agorowych ogniskach, aż w końcu poszedł do siebie.

[wychodzi Sam]

Sol

[przychodzi Sam]

Wziął butelkę wody i po chwili zastanowienia wylał ją sobie na głowę. Nadal miał w pamięci obraz dziecka Polly łapiącego go za palca.
Usiadł sobie przy stole i czekał, aż śniadanie samo się zrobi.