Gra LOST RPG

Troyon

Wstał, cmoknął ją w czubek głowy i się odwrócił.

Sol

- Nie mogę - powiedziała więc.

Troyon

- Czego nie możesz? - zapytał, odwracając się przez ramię.

Sol

- W ten sposób - dokończyła. - To nie za bardzo chodzi o to, żebyś ty się zmieniał, po prostu... masz określone oczekiwania wobec mnie, a ja nie jestem w stanie ich spełnić.

Troyon

- Jedyne moje oczekiwania, to żebyś była ze mną i z nikim innym - zapewnił.

Sol

Pokręciła głową.
- Nie jestem dziewczyną, którą można się opiekować, głaskać i odsuwać ją od wszelkiego niebezpieczeństwa, bo tak jest ładnie i tak powinno być - wzruszyła ramionami. - Mówiłam ci o tym kiedyś. To mnie ogranicza.

Troyon

- Dlatego mówię, że... mogę się ograniczać - powiedział z wahaniem.

Sol

Uśmiechnęła się krzywo i pokiwała głową.

Troyon

- Więc na czym stoimy? - zapytał, nieświadom, że niemal to samo pytanie padło z ust Niny w namiocie Sawu.

Sol

- Nie wiem - wzruszyła ramionami. - Tydzień? - zasugerowała.

Troyon

Westchnął ciężko, ale skinął głową.
- Okej - powiedział.

Sol

Uśmiechnęła się lekko.

Troyon

- To będzie najdłuższy tydzień w moim życiu - stwierdził.

Sol

- Minie - stwierdziła pocieszająco. Ale nie wiedziała, jak płynie czas na loście.

Troyon

- Kiedyś - pokiwał głową.