Gra LOST RPG

Sal

Na dzwięk zszokowanego odchrząkiwania otworzyła oczy i podniosła głowę.
Zdmuchnęła sobie grzywkę z czoła, przywitała Deana którkim 'Hej', po czym potrzasnęła mocno ramieniem Sama.
Sam. Wstawaj. Dean coś chce.

Sol

- Iz, jak rany, spadaj - wymamrotał Sam, który nie słyszał ani kaszlu ani imienia 'Dean'.

Nina

Opanował się z pierwszego szoku i kaszel ustąpił miejsca wzmagającemu się rechotowi - bo tego złośliwego śmiechu inaczej nazwać nie można było. Oparł się ramieniem o stelaż w wejściu i założył ręce na piersi.
- Sam, jak rany, potrafisz się obchodzić z kobietą po wspólnie spędzonej nocy, nie ma co. Nie tego cię uczyłem - powiedział na tyle głośno, żeby Sam go usłyszał.

Sol

Toteż usłyszał.
Poderwał się na posłaniu z prędkością błyskawicy, o mało nie uderzając Iz w podbródek jedną ręką. Gdyby z obecną miną pojawił się na rozmowie kwalifikacyjnej gdziekolwiek - zamknęliby mu drzwi przed nosem, zanim zdążyłby powiedzieć, jak ma na imię.
Co, biorąc pod uwagę, że imię miał krótkie, nie wróżyło dobrze.
- Dean! - wykrzyknął, oburzony. - Co ty tu... Co wy... Co ty tu robisz?!

Nina

- Oglądam twoje bokserki, które wczoraj zgubiłeś - powiedział kpiąco. - A jak myślisz? Wpadłem do brata w odwiedziny, żeby poprosić go o pomoc i niczego nieświadom trafiłem tu o złym czasie... - powiedział, z najniewinniejszą miną, na jaką było go stać. - Moje uszanowanie, przepraszam najmocniej - dodał, skłaniając się lekko górną połową tułowia.

Sal

O. Nie, Dean, do niczego nie doszło. powiedziała, po chwili zdajac sobie sprawę, że osoba wyczulona na podteksty mogłaby to odebrać jako "Sam nie dał rady".

Nina

Uśmiechnął się jeszcze szerzej - zdawało mu się, że od tego złośliwego uśmieszku zaraz strzelą mu policzki i będzie potrzebował szwów. Pochylił głowę i dotknął dłonią czoła. Westchnął teatralnie.
- Sammy, mam coraz poważniejsze wątpliwości co do tego, czy jesteśmy z sobą spokrewnieni...

Sol

Zarumienił się wściekle i popatrzył na Deana z mordem w oczach.
- My nie... - zaczął, zastanawiając się, gdzie w takich momentach bywa jego elokwencja. - Ja nie... Niczego nie dosz... Nie doszło do niczego, bo nic nie robiliśmy!

Sal

- Własnie.- poparła go Iz.

Nina

Uniósł ręce w geście poddania się.
- Nie zrozumcie mnie źle, nie żebym się wtrącał czy coś, po prostu mnie zaskoczyliście... - powiedział niewinnie. - Przyszedłem tylko zapytać, czy idziesz... czy idziecie zbierać owoce. Idziecie?

Sol

Zabił go wzrokiem i już miał mówić, że idzie, ale rozejrzał się po namiocie.
- Co to...? To są moje rzeczy?

Nina

- Wyglądają na twoje... Iz nie nosi takich bokserek, prawda Iz? - zapytał, patrząc na porzucone obok Sama bokserki w słonie.

Sal

Nie odpowiedziała, zagryzając wargę i starajac się nie parsknać smiechem.

Sol

- Ale... ja... jak zasypiałem, były poukładane - podrapał się w głowę.

Nina

Za to Dean wcale się nie starał i parsknął ponownie, zanosząc się śmiechem.