Gra LOST RPG

Nina

Przyszedłem sprawdzić jak się czujesz. odpowiedział z poważną miną.

Sol

- Oczywiście - zakpił. - Czuję się znakomicie. Doceniam troskę.

Nina

Wyszczerzył zęby ale podarował sobie złośliwy komentarz.
Dobranoc wobec tego. rzucił i zniknął.
[wychodzi: D]

Sol

- Dobranoc - pokręcił głową i opadł na posłanie, zasypiając w przeciągu pięciu minut.

Sol

Obudził się wcześnie. Tym razem nie miał żadnych snów, ale spał niespokojnie i budził sie co godzinę. Podniósł się, przetarł oczy, ubrał jakieś spodnie, narzucił na siebie koszulę i wyszedł.

[wychodzi Sam]

Sol

[przychodzi Sam]

Przyszedł, usiadł sobie przed namiotem, wziął jakąś książkę i zaczął czytać.

Imbir

[przychodzi Samantha]
Przechodząc między namiotami zauważyła młodszego Winchestera, siedzącego przed swoim namiotem.
- O, to mi się mój prawie imiennik napatoczył - mruknęła pod nosem. - Hej, Sam. Co czytasz? - zapytała już głośniej podejrzanie słodkim głosem.

Sol

Podniósł głowę znad książki i uśmiechnął się do dziewczyny.
- Cześć. "Zanim cię znajdę" Irvinga - odpowiedział grzecznie.

Imbir

Sam skrzywiła się nieznacznie.
- O czym to? - spytała z nadzieją, że znajdzie się powód do złośliwej krytyki, albo zajadliwego komentarza.

Sol

- O dziecku dorastającym z matką, która jest znaną tatuażystką. Tak ogólnie - wyjaśnił.

Imbir

- A ty chciałbyś mieć jakiś tatuaż? - dziewczyna błyskawicznie zmieniła temat.

Sol

- Gdybym chciał, to bym sobie zrobił. Tak sądzę - odparł, wykonując ręką gest, który zachęcał do zajęcia miejsca obok.

Imbir

Usiadła, krzyżując nogi. Co dziwne, przeszedł jej zły humor.
- Zawsze chciałam mieć tatuaż. Jeśli wrócimy, każę wytatuować sobie jakąś wyspę z palemką, ot tak, dla uwiecznienia. Na razie pozostaje mi mazianie węglem po skórze... - westchnęła teatralnie.

Czy Sam i Sam siedzą na ziemi?

Sol

- Dlaczego nie zrobisz sobie teraz? - zapytał.

na piasku.

Imbir

Dziewczyna uśmiechnęła się przewrotnie.
- Jeśli już, to na łopatce, a bądź co bądź, aż tak wygimnastykowana nie jestem. W swoje talenty plastyczne też aż tak bardzo nie wierzę. Czasami trudno uwierzyć, że osoba pracująca w National Geographic nie ma za grosz talentu malarskiego. Nikt nie potrafi rysować takich bazgrołów jak ja...