Gra LOST RPG

Sal

Wyspowa specjalistka od psychologii ptasiej? Ćwiczenia do doktoratu będziesz prowadzić? parsknęła.
Moglibyśmy zrobić jakieś wędki czy sieci. We wraku zostało chyba troche rpzydatnych rzeczy, można rpzeszukać prozucone walizki i tak dalej. W kazdym cholernym samolocie jest chociaz jeden zapalony wędkarz, no.

Wilk

Simon w koncu postanowil sie wtracic.
- Co prawda mozna polowac na ptaki z kijem, ale to zadzialaloby tylko kilka razy. Pozniej juz nauczylyby sie bac.

Scheat

Od psychologii owszem, ptasiej może nie.. A jak widziałas w okolicy wędkarza, to leć zaraz po niego. Ja takowego nie przyuważyłam. Ale ja ogólnie jestem krótkowzroczna. Na rybach w życiu całe trzy razy byłam i złowiłam w sumie dwie płotki. Ale chętnie moge się zaangażować w plecienie sieci.
Te kilka razy wystarczyłoby na kilka dobrych posiłków.
Zwróciła się do Simona.

Sal

Zapalony wędkarz równie dobrze moze sobie teraż leżec pod krzyżykiem i wąchać wyspę od spodu, lalka. Mam zamiar wejść do wraku, przeszukac go, potem przetrząsnać wszystkie porzucone walizki. Cos w końcu będę musiała znaleźc. Oczekuję tylko odrobiny pomocy, cholera jasna, ale od ciebie chyba się jej nie będe mogła spodziewać, nie, lala?
Była wściekła. Kto rzucił Florence do tego samolotu, no kto? Nie mogła się spóźnić na lot?
Nie wiem, czy poradzisz sobie na tej wyspie w jakikolwiek sposób, skoro twoim sensem życia i jedyną umiejętnością zarazem, jest czytanie, Francuzeczko.

Scheat

Wiesz co.. ty tutaj zupełnie nie pasujesz, powinnaś latać teraz w szpilkach po Nowym Jorku. Oh.. ta Paulina była niestrawna, okropnie irytująca. A zresztą, mówiłam, że potrafię pleść kosze i sieci, na studiach mieliśmy zajęcia z wikliniarstwa. Tylko nie obnosze się z wszystkimi moimi umiejetnościami. Jeśli zaraz rzuci się na Paulinę i rozdrapie jej gardło, to chyba ją w niebiosach za to pochwalą...

Nina

Nina z dala zobaczyła Florence i Pauline. Był z nimi jeszcze jakiś facet. Zauważyła że widowisko zaczęło się bez niej. Z natury była raczej spokojna, wiec jeszcze bardziej odechciało jej się wizyty u Pauline. Ale skoro zaszła już tutaj, głupio byłoby się odwrócić i odejść.
--Uuu-- pomyślała Nina słysząc ostatnie słowa wypowiedziane przez gospodynię przyjęcia. --To teraz bedzie gorąco...--
Witam przywitała się. Nie liczyła że w zapamiętaniu laski zauważą jej obecność. [i]Czyżbym wpadła w nieodpowiedniej chwili? zapytała z gorzkim uśmiechem.
[cholera, mój post miał być przed postem Scheat :/]

Sal

Pauline roześmiała się, bez cienia złośliwości. Po prostu nagle napadł ją atak śmiechu, takiego zaraźliwego, wesołego śmiechu, na jaki stac tylko osoby w pełni zadowolone z sytuacji.
Szpilki zakładam tylko na zawody, lalka. powiedziała, poprawiajac sobie kolczyk w brwi. Ja potrafię strzelać, to jest raczej bardziej przydatna rzecz w tropikalnej dziczy. I nie denerwuj się aż tak, spokojnie, do cholery, nikt ci krzywdy jeszcze nie robi.

Scheat

Oh dziewczyno jak ty mnie irytujesz.. Najpierw na mnie wrzeszczysz, potem się smiejesz i prosisz żebym się uspokoiła i jak ja mam z tobą wytrzymać na tej wyspie.. Jak się nie pozabijamy, to będzie cud. Na szczęście jest Nina, która zawsze rozładuje sytuację. Też się roześmiała, to wszystko było absurdalne.

Sal

O, irytuję? Czyli wróciłam do normalności, lalka. Pauline mrugnęła do niej zaczepnie. Przykro mi, musisz się przyzwyczaić do tego, że nie zwykłam się hamować.
Spojrzała na stojącą Ninę.
Siadaj, kobieto. Chyba, ze chcesz robić za stojącą ozdobę mojej rezydencji.
Przez chwile milczała, obserwując Florence. Przeczesywała włosy palcami i rysowała scoś nogą na piasku.
To jak, Francuzeczko, pomożesz mi z tym przeszukwianiem naszego statku marzeń?

Scheat

Pomogę, trudno się mówi raz mogę się poświęcić. ale nic za darmo za pomoc żadam lizaka, żeby nie było, że jestem taka kryształowa i bezinteresowna.

Sal

Pauline uśmiechnęła się, starajac się przybrac jak najbardzije ludzki wyraz twarzy. Zniknęła na chwilę w namiocie, by po upłwie kilku minut pojawić się z garścią lizaków arbuzowych, czekoladowych i korzennych. Rzuciła słodycze na koc.
Częstować się, kompania. Jestem od nich uzależniona bardziej, niż Kurt Cobain od heroiny, no ale cóż. Moim żebom przyda się odwyk, cholera.

Nina

O, ja też chcę lizaka Nina, wzięła jednego z podanych jej przez Polly i usiadła. Za ozdobę mogę porobić, ale jeszcze nie tym razem. Słyszę że poruszacie tu kluczowe kwestie jak przeszukanie wraku. Ja też wam pomogę. Czy myślicie już o wyprawie po wodę względnie na polowanie? zapytała.

Sal

Spojrzała na Ninę i podała jej jeden z lizaków.
Myśleć myślimy, ale widzisz, bez uzbrojenia nie damy rady. A nie wiem, czy Steave będzie skłonny rozstać się z jednym ze swoich przedłużeń na rzecz kogokolwiek. A ten pieprzony Charlie nie oddał swojej, zresztą tak, jak ja, cholera jansa.

Scheat

Oo, kolejna uzależniona i ona jeszcze zwraca jej uwagę o książki. Wzięła czekoladowego, nie będzie miała dla niej litosci.
To co poskramiaczka, kiedy się po te wędki wybieramy? bo jakoś nie mam ochoty na to czekać tygodniami i marzyć o uroczym widoku rozbitego samolotu. Zamyśliła się. Czyż to nie cudowne pomagać kobiecie, z która sie przed chwilą żarły?
Charlie? To ten tchórz, który zostawił was samych, żebyście wyjaśniali wszystkim co się w dżungli działo?

Sal

Taaa, dokąłdnie ten. Żeby było śmieszniej, w moim domu mam pokój obwieszony plakatami jego zespołu, słońce. powiedziała Pauline, prychając głosno.
Wstała, otrzepała tyłek z piasku i spojrzała na zgromadzenie.
To chodźcie, ekipa.
Ruszyła w stronę miejsca katastrofy.

[wychodzi: pauline]