Gra LOST RPG

Sal

Zmierzyła go morderczym spojrzeniem.
Mozna o mnie powiedziec wiele, ale nie to, ze slodko wyglądam.

Marshall

- Dziewczyno, pozbądź się zakompleksienia i podziękuj za komplement - westchnął Marshall.

Sal

A to był komplement? spytała, krzywiąc się.
Nie jestem słodka i nie wyglądam słodko. powiedziała, przymykając oczy.

Marshall

- Jak tam sobie chcesz... - mruknął Marshall.
Wstał i otrzepał się z piasku. Spojrzał krytycznie na swoje dłonie i stanął obok leżącej Polly.

Sal

Otworzyla jedno oko i spojrzała podejrzliwie na Marshalla.
Az się boję, co za chwilę zrobisz.

Marshall

- Zamierzam użyć cię jako pontonu... - powiedział leniwie Marshall, patrząc w morze.

Sal

Marshall, nawet nie próbuj powiedziała, po czym wsparła się na łokciach i doprowadziła do pozycji półlezącej. Nie mam zamiaru leźć mokra do dżungli. Ani się przebierać.

Marshall

- A czy ja chcę próbować? - uśmiechnął się Marshall. - Ja to po prostu zrobię - powiedział, po czym dodał:
- Żartuję... Wogóle nie miałem zamiaru nic robić, niepotrzebbnie się boisz...

Sal

Uśmiechnęła się.
Wiem, wariacie. powiedziała wesoło.
Wstała, otrzepała się z piasku i przysunęła się blizej niego.
Mogliby już przyjść. stwierdziła ze zniecierpliwieniem, wpatrując się wyczekująco w dżunglę.

Marshall

Marshall wziął Polly za rękę i powiedział:
- A może oni czekają na nas w jaskiniach?

Sal

Polly parsknęła krótkim śmiechem.
To byłoby conajmniej zabawne. powiedziała, uśmiechając się krzywo.

Marshall

[przychodzi jack nina flor]

Jack podszedł do namiotu i powiedział:
- Jeśli jesteście gotowi, to możemy iść...

Marshall nic nie powiedział, tylko uśmiechnął się trochę bezczelnie na widok Niny.

Sal

Spłoszyło ją pojawienie się drugiej czesci ekipy. Zwłaszcza, że jedną trzecią niej była Florence. Odsunęła sie od Marshalla nienaturalnie szybko, chwyciła leżący na piasku plecak i zarzuciła go na ramię.
Mozemy isc.

Marshall

Więc chodźmy... - powiedział Jack i ruszył w stronę dżungli.

[wychodzi ekipa]

Sal

[przychodza polly, marshall]

Polly zatrzymała się gwałtownie przed namiotem.
Daj mi sekunde powierdziała, zarzucając płachte namiotu na dach. Z szybkością rakiety wyrzuciła z wnętrza przeróżne szpargały, w tym bieliznę, pudełko po czekoladkach i jakiś notes, by w koncu znalezc i wdziac adidasy na bose stopy.