Gra LOST RPG

nilme

[przechodzi: Boone]

Podszedł do namiotu.
- Nina? Jesteś? - zapytał zaglądając lekko do środka.

Nie słysząc odpowiedzi postanowił skierować się do kuchni.

[wychodzi: Boone]

Nina

[przychodzi: Nina]
Wytargała z wnętrza namiotu koc, owinęła się nim i usiadła w wejściu, stopniowo zamieniając wkurw na melancholię.

Marshall

[przyłazi seth]

- Jak samopoczucie? - zapytał, szczękając zębami.

Nina

Kiedy zobaczyła Setha zmarzniętego, od razu sobie przypomniała, że marznie przez nią, bo ona ma na grzbiecie jego bluzę.
- Oj, zapomniałam - powiedziała cicho. Odwinęła się z koca i ściągnęła bluzę, po czym podała ją Sethowi. - A samopoczucie wyśmienicie - dodała.

Marshall

- Dzięki - powiedział, zakładając bluzę. Ukucnął sobie naprzeciw Niny i spojrzał na nią krytycznym wzrokiem.
- Wyglądasz jak siedem nieszczęść - stwierdził w ramach luźnej refleksji.

Nina

- Dzięki - uśmiechnęła się krzywo, opatulając na nowo kocem. - Ten dzień jest do dupy, więc w związku z tym mój nastrój i ja cała też - westchnęła. - I mam nadzieję, że nie ubrudzilam ci bluzy krwią Marshalla - dorzuciła.

Marshall

- Ubrudziłaś - powiedział obojętnie, nie okazując zdziwienia na wiadomość o krwi Marshalla. - Za karę musisz coś dla mnie zrobić. Małą przysługę.

Nina

- Serio? - przyjrzała się bluzie bez zbytniego zainteresowania. - Mogę ci ją wyprać - wzruszyła ramionami. - To ta przysługa?

Marshall

- Nie. Chcę, żebyś się uśmiechnęła - odpowiedział, unosząc brwi

Nina

- Nie mam za bardzo powodów, żeby się uśmiechać - odparła. - A sztuczne uśmiechy nie są w moim stylu.

Marshall

- A jak dam ci powód?

Nina

- Jaki powód? - uniosła brwi, zastanawiając się czy Seth wie o czymś, o czym ona nie wie.

Marshall

- Ważny. Dla całej ludzkości bym powiedział.

Nina

- Spróbuj, zobaczymy - odpowiedziała.

Marshall

- Spróbuj nie działa - odpowiedział. - Powiem ci jeśli obiecasz, że się uśmiechniesz - powiedział, unosząc brwi i zastanawiając się po jaką cholerę to robi.