Gra LOST RPG

Troyon

Daj spokój - odparła łagodnie, poklepując ją po łopatce. Czuła się zupełnie bezsilna.

Nina

Nienawidzę płakać w ogóle, a już w obecności kogoś tymbardziej... szepnęła pomiędzy kolejnymi, już nieco spokojniejszymi łkaniami. Ale teraz, wszystko się... uzbierało i... i nie dałam rady... dodała przepraszajaco.

Troyon

-Nina - szepnęła żałośnie.-Czasem trzeba - zakończyła niezdarnie.

Nina

Ktoś kiedyś powiedział, ze płacz oczyszcza. Ten ktos miał cholerną rację. W miarę jak Nina się uspokajała, czuła ze w środku wypełnia ją uczucie jakiegoś dziwnego spokoju. Wciąż nie podnosząc twarz i raz po raz popłakując, odparła Troy, ja mam trzydziestkę na karku, od lat nie płakałam, a na tej pieprzonej wyspie zdarza mi się to juz drugi raz...

Troyon

Bo na wyspie ekstremalne warunki panują. Dziwne, że wszyscy nie biegają zapłakani od rana do nocy - powiedziała.
Trzydziestka? Jezu, nie wyglądasz - uśmiechnęła się lekko.

Nina

Podniosła zapłakane oczy i spojrzała na Troy. Na jej ustach zamajaczył słaby uśmiech. Jeszcze nie trzydzieści. Mam jeszcze cały rok młodosci przed sobą. Potem czeka mnie juz tylko staropanieństwo, dom śmierdzący naftaliną i trzy koty błąkające się między zakurzonymi antykami.

Troyon

Zapomniałaś o bujanym fotelu i kocyku na prąd - dodała szczerząc zęby.

Nina

Kocyki na prąd są złe. Kiedy będę już stara i będę usypiać w swoim bujanym fotelu na siedząco, któregoś dnia mogę zapomnieć wyłączyć taki koc z kontaktu i spalę się żywcem. sprostowała, wycierając mokre policzki. Tabletki przyniesione przez Troy zaczynały działać i bol głowy był już mniej uciążliwy. Możemy dorzucić jakąś robótkę na drutach. Szalik, albo moherowy beret...

Troyon

A w sobotnie wieczory będziesz chodzić do Klubu Spokojnej Starości na bingo i baton. - ciągnęła, widząc, że gadanie takich głupotek trochę pomaga.

Nina

Uśmiechnęła się pod nosem. O tak, już nie mogę się doczekać... Tylko, czy nie będzie mi żal że nie mam wnuków? zapytała samą siebie, zeby już po chwili sobie odpowiedzieć. Wnuki niszczą antyki. I męczą koty. Bez nich- żyć nie umierać...

Troyon

Wnukom trzeba dawać pieniądze. I odgrywać dobrą babcię, co to umie dobrze gotować. - powiedziała rozbawiona -Możemy założyć klub samotnych babć i psioczyć na wszystko i wszystkich.

Nina

Babć? Troy, ty masz przed sobą jakies pięć lat do zestarzenia się, czyli stuknięcia trzeciej dychy. Ale to nic. Ja założę i poczekam. Chyba ze przez ten czas trafi mnie szlag... powiedziała, wciąż lekko się uśmiechając. Po chwili dodała cicho. Dzięki... Była niemal pewna, ze Troy będzie wiedziała o co chodzi.

Troyon

Pięć? - uśmiechnęła się z udawanym oburzeniem. -Osiem - sprostowała. Na podziękowania skinęła tylko głową i przymrużyła lekko oczy.

Nina

Po sekundzie obliczeń otworzyła szeroko oczy. Troy, zastanów się z kim się zadajesz, toż ja dla ciebie wapniakiem jestem. uśmiechnęła się. Ile twoja siostra ma lat? zapytała, klękając obok walizki i szukając chusteczek.

Troyon

Moja siostra, Agnes - twarz siostry stanęła jej przed oczami -ma dwadzieścia pięć