Gra LOST RPG

Sal

Namiot byl prosty. Trochę przeciwdeszczowego brezentu rozłożonego na wbitych w piasek patykach, kawałek koca zasłaniajacy wejscie a pod tym wszystkim niewiele miejsca do swobodnego poruszania się. Wystarczyło, zeby się przespać i przebrac - i tylko na tyle.
Ale w zasadzie Izzie nie potrzebowała niczego więcej.

Sal

[przychodzi: izzie]

Przyszła, klapnęła tłkiem na piasek przed namiotem, podkulajac nogi pod klatkę piersiową i obejmując je ramionami.

Sal

Ziewnęła.
Robiło się pomalu późno, ona była śpiąca. Wsunęła się do wnętrza namiotu, padła na osłanie i, po uplywie pol godizny, zasnęła, pochrapując.

Sal

Izzie obudziła się.
Po kilku minutach doprowadzania się do porzadku, zaczesywania wlosow w kucyk i mycia zebów przy pomocy pryzniesionej z bunkra pasty i wody z butelki stwierdziła, ze jest głodna. Schowala pastę, szczoteczkę i grzebien do kosmetyczki i, dopinając rozporek spodni, wyszła do kuchni.

[wychodzi: iz]

Sal

Izzie klapnęla na piasku przed namiotem, odwinęła batonik z papierka i, konsumując, myślała.
Myślała nad roznymi sprawami, od Polly i Scar poczawszy, na Denny'm i Seattle Grace skonczywszy.

Sal

Papierek po batoniku plątał się gdzieś posrod jej ciuchów, ale Izzie nie bardzo chciało się go podnosic. Wyłożyła się na plecach i doszła do druzgocaco destruktywnego wniosku.
Mianowicie: nudziło jej sie.

Sol

[przychodzi Scarlett]

- Potrzebujemy pomocy - powiedziała bez zbędnych wstępów.

Sal

Izzie podniosła się do pozycji siedzacej.
O? zdziwiła się, po czym wstała.
Zgadnę - czujecie się źle i chcecie, żebym zaaplikowała wam jakieś lekarstwa albo podala coś na wymioty? spytała z nadzieją.

Sol

- Nie, lekarzu-psychopato, nie chcemy, żebyś faszerowała nas żadnymi prochami - ściągnęła Izzie z powrotem na ziemię. - To pomoc innego rodzaju. Chodź - zarządziła i, nie czekając na odpowiedź, ruszyła z powrotem do kuchni.

[wychodzi Scarlett]

Sal

Izzie otworzyla usta, zeby spytac, o co chodiz, ale zanim zdążyła wyartykułowac z siebie jakąkolwiek sylabę, Scar odwrocila sie i poszla.
Nie zwlekajac ruszyla za nią.

[wychodzi: izzie]

Sal

[przychodzi: iz]

Przyszla, siadla i zaczęła sie zamartwiać.

Sal

Izzie przestała się na moment martwić i poszła naurzcac swoją samarytańska obecność innym

[wychodzi: iz]

Sal

Izzie obudziła się.
Nie było w tym raczej nic dziwnego - ludzie mają to do siebie, że rankiem się budzą. Izzie jednak obudziła się z bolącym łbem, co znaczyć mogło raczej tylko jedno - kontakty z nią w dniu dzisiejszym przedstawiać się miały dosć ryzykownie dla rozmówcy.
Wstała i wypełzła z namiotu.

[wychodzi: iz]

Sal

Izzie nie spała od kilku godzin, aczkolwiek wrodzone lenistwo trzymało ją dzielnie za nadgarstki na posłaniu.
To znaczy trzymało, dopóki wrodzone obżarstwo nie kazało jej wyjść z namiotu i opchać się czymś kalorycznym na śniadanie.

[idzie jeść: iz]

Sal

[przelotem: iz]

Przebrała się w wygrzebaną spomiędzy ciuchów spódnicę i bluzkę, pomalowała przy kawałku rozbitego lusterka, poprawiła włosy i poszła.