Gra LOST RPG

Marshall

Marshall kiwnął głową i powiedział:

- Golf, czyli nuda...[/] - umilkł na chwilę, po czym powiedział zmieniając nagle temat - [i]Nie sądzisz, że na tej przeklętej wyspie możesz trochę schudnąć?

Orick

Hurley spojrzał na niego wzrokiem pełnym nienawiści i wrogości.
Tak, schudnij Hurley, skocz mi po banany na drugi koniec wyspy, zatańcz "Marsyliankę" i zajodłuj, zrzucisz 30 kilosów? Wstał i pokręcił nerwowo głową.
Schudłem już! A to, że nie jestem tak piękny jak Ty, to nie moja wina! Krzyknął.
--Znalazł się model-- Pomyślał wściekle.

Marshall

--Ale mu odbija-- pomyślał Marshall, widząc złość Hurleya.

- Odbija ci, człowieku? - warknął. - Czego się tak wściekasz?! Co ja ci, człowieku, takiego powiedziałem?! Chociaż raz w życiu starałem się być miły i chciałem ci zaproponować, żebyś zaczął uprawiać jakiś sport, a ty na mnie naskakujesz jakbym cię wyzywał od słonia!

Orick

Jeszcze nie spotkałem nikogo, kto by wprost powiedział mi, że muszę schudnąć! A co Ci do tego? Jestem jaki jestem! Warknął Hurley. Był czerwony jak burak. Juz dawno nie czuł się tak dotknięty.

Marshall

- Jak sobie chcesz, bałwanie - zdenerwował się Marshall. - Jak nie chcesz się zmienić i zawsze być grubasem, to proszę bardzo!

Powiedziawszy to Marshall odwrócił się i odszedł.

[Marshall wychodzi]

Orick

Hurley opanował nerwy... I walnął z całej siły w drzewo.
Po chwili zaczął załować swej głupoty, masując obolałą dłoń.
Ja grubasem? Niech ten laluś lepiej znajdzie jakąś tłustą kozę, żeby mu żelu na włosy dała... Powiedział gniewnie.
Właściwie to nie miał nawet zamiaru dzisiaj wychodzić z namiotu.

Orick

Hurley wrócił do namiotu po godzinach pełnych wrażeń.
Widok spalonego ciała odbił mu się na psychice. Usiadł na swoim prymitywnym krześle, wpatrując się tępo w piasek.
--To było okropne-- Pomyślał
--Prawda? -- Zapytał drugi głosik w jego głowie.
Hurley pokręcił głową z rezygnacją.
Dlaczego ja? To wszystko przez te liczby...

Orick

Hurley resztę dnia spędził grając z samym sobą w szachy. Wieczorem, gdy stwierdził że wszystkie bierki są już dla niego czarne, postanowił położyć się spać. I nie myśleć o feralnych liczbach.
--Już wiem, czemu samolot zatonął. Ten lot... 815... to kolejne liczby tych debilnych cyfr! Wszystko przeze mnie i tą loterię...-- Przewrócił się na drugi bok i momentalnie zasnął.

Scheat

Potrząsnął Hurley'em.
Ej ty, nie śpij
Zaśmiał się i walnął go delikatnie w brzuch.
Zagramy?

Orick

Hurley przetarł oczy.
Wybacz mały, w każdych innych okolicznościach bym z Tobą zagrał... ale jest już późno... eee.... nie powinieneś przeczytać jakiejś bajki i iść spac? Zresztą nieważne. Jutro zagramy, o, albo wezmę Cię na pole golfowe. Teraz chcę spać.
I zasnął.

Scheat

Walt wyraźnie zły na Hurleya, który był gorszy nawet od jego ojca, wstałi poszedł do swojego namiotu.
[wychodzi: Walt]

Orick

Hurley obudził się dość późno. Wyciągnął planszę do gry i postanowił, iż zagra z Waltem z samego rana, skoro wczoraj nie mógł.
I tak nie miał nic lepszego do roboty.
[Wychodzi: Hurley]

Orick

Hurley wrócił do swego namiotu, uprzednio zabierając z plaży planszę do gier.
Nadal czuł się niepotrzebny. Co prawda na polu grała masa ludzi, jednak ciągle mu czegoś brakowało. Chciał pomóc, ale nie był typem bohatera.
Jutro musi coś zrobić. Połowić ryby, zebrać owoce. Cokolwiek.

Nina

Puk, puk, wchodzę powiedziała Shannon zaglądając do namiotu Hurleya.
Pomożesz nam pochować Chey? zapytała z nadzieją że Hurley nie będzie usiłował udawać zmęczenie, sen czy głód i pomoże im kopać.

Orick

Hurley spojrzał na nią i z niechęcią odpowiedział.
Nooo dobraaaa Westchnął i pokręcił głową.
--Nie o takiej przydatności myślałem--