Gra LOST RPG

Nina

Ale to nie było najdziwniejsze. zmarszczyła czoło. Jestem pewna że na samym początku było coś... Ale nie potrafię sobie teraz przypomniec.

Troyon

-Kiedyś widziałam gościa z wytatuowaną babką na ramieniu. Jak napinał mięśnie, to babka zmieniała pozycję. Wyglądało klawo.

Nina

No no, takie tatuaże robiłam często. Zazwyczaj życzyli sobie je faceci, zazwyczaj były to kobiety, 'ruszające' tyłkiem albo biustem. zaśmiała się.

Troyon

-Czemu mnie to nie dziwi? - powiedziała i skrzywiła się lekko.

Nina

I tak najbardziej monotonna jest 'sztuka' więzienna. Faceci którzy siedzieli w kiciu, prawie wszyscy bez wyjątków, mają przynajmniej po jednej takiej pamiątce. odparła, wystawiając koniuszek języka dla lepszego skupienia i wykańczając ostatecznie łodyżkę, w miejscu gdzie była najcieńsza.

Troyon

-Więźniów też sie boję, więc nie miałam z nimi styczności. Zbyt wiele. - powiedziała z uśmiechem.

Nina

No cóż, kiedy już przełamiesz stereotypowy lęk jest fajnie. Więźniowie mają sporo ciekawych opowieści w zanadrzu. A ja uwielbiam andegdotki, mówiłam juz? usmiechnęła się szeroko.

Troyon

-Mówiłaś. - pokiwała głową. - Jak sobie coś przypomnę, to ci opowiem. - obiecała.

Nina

Świetnie. ucieszyła się, wycierając skórę Troy na dłoni wacikiem nasączonym spirytusem. No, kontury mamy. oznajmiła. Wypełniać w całości czernią czy jakieś cieniowania?

Troyon

-Chyba zdam się na ciebie. - stwierdziła, przyglądając się koniczynce.

Nina

Ookej. przekrzywiła głowę w bok. Proponuję cieniowanie. zaproponowała i zabrała się za robotę. Gdybym walnęła wszystko na czarno, jak leci, wyglądałoby jak plamka z tuszu.

Troyon

-Więc cieniowanie. - skinęła głową.

Nina

Będzie mniej bolało, ale tylko trochę. Poznęcam się dzisiaj nad tobą, nie ma co. powiedziała wesoło.

Troyon

-Przywykłam. - mrugnęła okiem.
-Nie mogę uwierzyć, że wreszcie się odważyłam.

Nina

Nie jest tak źle, nie? zapytała, podnosząc wzrok na dziewczynę. Zdecydowałaś się i to w jakich warunkach! Na bezludnej wyspie, zamiast w studiu i w wykonaniu jakiejś niepewnej Eden. parsknęła wesoło.