Gra LOST RPG

Nina

Obudził się i doszedł do wniosku, że przydałoby się tu posprzątać i zrobić jakieś pranie. Ta myśl lekko go dobiła. Westchnął i wylazł przed namiot, swoim zwyczajem zakładając koszulkę dopiero po chwili, gdy skóra jego pleców zdążyła pokryć się gęsią skórką.
[wychodzi: Dean]

Nina

[przychodzi: Dean]
Wlazł do namiotu, w przejściu zaplątując się w brudne ciuchy, które znalazły się tutaj niewyjasnionym sposobem. Zaklął pod nosem, ogarniając wzrokiem bałagan i zaczął chaotycznie segregować rzeczy.

Sol

[przychodzi Sam]

Zaglądnął do namiotu i skrzywił się z miejsca.
- Sikasz tu, jak nie możesz wytrzymać? - zapytał grzecznie.

Nina

Spojrzał na niego morderczo.
Dobrze ci radzę - przymknij się.

Sol

- Chyba, że po prostu moczysz się w nocy. Wtedy nie można cię winić - ciągnął beztrosko. - Ale myślałem, że ten etap masz już za sobą?

Nina

Dean jako człowiek wybuchowy, wziął pierwsze co było pod ręką i rzucił tym w Sama - pech brata polegał na tym, że dostał brudną i śmierdzącą koszulką, tą samą którą przyniósł wczoraj z brzegu. Zebrał jako tako rzeczy i wyprostował się.

Sol

Skrzywił się i strząsnął z siebie koszulkę.
- Nie wiedziałem, że sikasz klatką piersiową - powiedział z obrzydzeniem.

Nina

Zaraz cię uszkodzę. zapowiedział lojalnie, podnosząc jeszcze i tą koszulkę, po czym wyszedł przed namiot.

Sol

Zaśmiał się wesoło i wyszedł za nim. Razem ruszyli w kierunku dżungli.

[wychodzą Sam, Dean]

Nina

[przychodzi: dean i pranie]
Wszedł do namiotu i jak wszedł, tak stanął bezradnie. Generalnie rzecz biorąc, wiedział że jeśli nie ma sie pralkosuszarki, to mokre rzeczy trzeba rozwiesić. Problem zaczynał się, kiedy Dean rozejrzawszy się po namiocie stwierdził, że nie ma tu możliwości rozwieszenia prania, a przecież nie rozciągnie sobie sznurków.

Sol

[przychodzi Sam]

- Czekasz, aż się same porozwieszają? - zapytał uprzejmie, zaglądając do namiotu, w którym w niewytłumaczalny sposób nadal śmierdziało.

Nina

Myślę. odburknął, marszcząc czoło i zastanawiając się czy ma gdzieś trochę sznurka.

Sol

- Och - szepnął z podziwem. - Okej. Jestem cicho.

Nina

Sammy, spieprzaj. warknął, ale zaraz dodał. Masz jakiś sznurek, na czym mógłbym to rozwiesić?

Sol

- To urocze, że będziesz rozwieszał pranie na sznurku - uśmiechnął się.