Gra LOST RPG

Nina

Kiedy lubisz to robić i robisz to bo masz ochotę a nie dlatego ze, notabene młodszy, szalony brat stoi nad tobą z batem i cię pilnuje. wyjasnił, usmiechając się uroczo.

Sol

- Nie stoję nad tobą z batem i cię nie pilnuję - obruszył się. - Po prostu mógłbyś.

Nina

Mógłbym. przytaknał. Ale nie muszę. I skończmy już tą bezcelową dyskusję. zirytował się.

Sol

Przewrócił oczami, nachylając się i sięgając po książkę. Odruchowo wygładził okładkę, chociaż nie było potrzeby - książka wyglądała na nietkniętą.

Nina

Pocałuj i przytul. podsunął złośliwie. Była tutaj dość samotna i na pewno się stęskniła.

Sol

- Nawet jej nie otworzyłeś - powiedział z wyrzutem.

Nina

Obrzucił okładkę umiarkowanie ciekawym spojrzeniem.
Jak podrzucasz mi do namiotu coś, co mam zauważyć, powiedz mi o tym. Po prostu się zawieruszyła. wzruszył ramionami. Gdyby się nie zawieruszyła, też pewnie by jej nie otwarł.

Sol

- Gdybym ci o niej powiedział, kazałbyś mi ją zabrać z powrotem.

Nina

Przynajmniej teraz nie zachowywałbyś się, jakbyś podrzucił mi dziecko, którym mam się zająć i odbierał je głodne, zmarznięte i Bóg wie co jeszcze.

Sol

- Kiedy dzieckiem też byś się pewnie nie zajął. Stwierdziłbyś, że się zawieruszyło - odparł. - I nawet bym się nie dziwił, w tym bałaganie nawet ja bym się mógł zawieruszyć i nie zauważyłbyś żadnego Sama, dopóki nie zacząłbym krzyczeć, że się duszę skarpetkami.

Nina

Nie przesadzaj. skrzywił się. Żebyś ty się zawieruszył, skarpetek i ciuchów musiałoby być naprawdę, napraaawdę dużo. Chyba że częściowo zakopałbyś sie w piasku. W każdym razie, małym Sammym bym się zajął na pewno. wyszczerzył zęby.

Sol

Przewrócił oczami. Na końcu języka miał uwagę, jak to Dean się zajął 'małym Sammym', kiedy Sammy miał czternaście lat, ale sobie odpuścił i tylko spojrzał na brata z politowaniem.

Nina

Wiesz ilu pożytecznych rzeczy mógłbym go nauczyć? ciągnął, uśmiechając się po swojemu.

Sol

- Na przykład czego? - zmarszczył brwi sceptycznie.

Nina

Jesteś pewien że chcesz słuchać o tym, czego wujek Dean nauczyłby twojego syna? zapytał, wciąż z tym samym uśmiechem.