Gra LOST RPG

Nina

A kiedy było śmieszne? zdziwił się. Tylko pomyśl, obok masz swoją rezydencję, a śpisz u mnie. Gdyby ktoś cię nie znał, mógłby pomyśleć że w nocy czegoś się przestraszyłeś. powiedział wesoło.

Sol

- Wyjaśniłbym - odparł oburzony.

Nina

Pewnie że tak. uśmiechnął się złośliwie. Ale wyjasnienie też brzmiałoby śmiesznie. 'Mimo że jestem na bezludnej wyspie prawie dwa miesiące, piasek przeszkadza mi w spaniu'.

Sol

- Przeszkadza mi MOKRY piasek na MOIM kocu, który został nasypany tam przez mojego ZDZIECINNIAŁEGO brata - sprostował.

Nina

Roześmiał się tylko głośno, mierząc go rozbawionym spojrzeniem.
Czyli, de facto, żart mi się udał.

Sol

- Zależy, co jest wymiernikiem - parsknął.

Nina

Wnioskuję po obrażonej minie. Naprawdę, stary, masz świetną kiedy mówisz o 'mokrym piasku na swoim kocu'. wyszczerzył się.

Sol

Skrzywił się i pokręcił głową z politowaniem.
- Masz dwadzieścia siedem lat, nie sądzisz, że to już czas, żeby zacząć się zachowywać, jakbyś skończył przynajmniej podstawówkę?

Nina

Bo twoje dowcipy są na wyższym poziomie... zakpił. Gdybyś był naprawdę tak dojrzały, za jakiego się masz, nie przyniósł byś mi 'piwa', prowadzony żądzą odegrania się.

Sol

- To było wyzwanie! - zaoponował. - Zresztą, tak jakbyś ty miał dać sobie spokój po jednym.

Nina

Dałbym sobie spokój. wzruszył ramionami. Właściwie to było spontaniczne i nawet nie pomyślałem że to zapoczątkuje lawinę kolejnych dowcipów.

Sol

- Pewnie - prychnął.

Nina

Nie wierzysz? zapytał, unosząc kąciki ust do góry, w swoim charakterystycznym uśmieszku.

Sol

- Oczywiście, że nie.

Nina

Wzruszył ramionami i wciąż z szerokim uśmiechem sięgnął po wodę. Nadchodziła pora na kawę. Napił się z butelki i podał ją Samowi.