Gra LOST RPG

Nina

Jako dżentelmen nie zadawał wiecej pytań, chociaż zachowanie Scar dziwiło go nie po raz pierwszy, odkąd przyszła do niego w nocy. Bez słowa sięgnął do namiotu i wydobył z niego męskie klapki-japonki. Rzucił je przed Scar w ten sposób, żeby mogła założyć od razu. Proszę.

Sol

- Dzięki - odpowiedziała, uśmiechając się promiennie. Wstała, wygładziła bluzę - faktycznie sięgała jej do kolan - i założyła japonki. Później, po chwili namysłu, ściągnęła bluzę rękami w pasie.
- A nie mówiłam, że prawie jak sukienka? - uśmiechnęła się.

Nina

Zaśmiał się gromkim śmiechem, który potoczył się echem po obozie.
Pewnie. przytaknął, rozbawiony.

Sol

Posłała mu szeroki uśmiech i wolnym krokiem oddaliła się w stronę ścieżki.

[wychodzi scar]

Nina

Odprowadził dziewczynę wzrokiem, aby się upewnić że trafi do dżungli a nie do czyjegoś namiotu. Posiedział jeszcze chwilę, wpadając na Genialny Pomysł, podniósł się błyskawicznie i z szerokim usmiechem na ustach ruszył w kierunku namiotu Sammy'ego.
[wychodzi: Dean]

Sol

[przelotem scar]

- Dean? - zapytała, podchodząc pod namiot. Kiedy zorientowała się, że Deana tu nie ma, zostawiła mu tylko klapki pod namiotem i poszła na agorę.

Nina

Na piasku znalazł swoje klapki, prawie utopione. Zostawił je, dochodząc do wniosku że przecież kiedyś przestanie padać i same wyschną. Wszedł do namiotu i zrzucił mokre rzeczy, zakładając suche i czyste ubrania.

Nina

Poszedł sprawdzić jak czuje sie Troyon.
[wychodzi: Dean]

Nina

[przychodzi: Dean]
Przyszedł do siebie i położył się na posłaniu, podkładajac sobie ręce pod głowę. Co było do przewidzenia - zasnął niemalże od razu.

Sol

[przychodzi sammy]

Zmierzył Deana spojrzeniem po czym położył się na posłaniu obok niego, spychając go trochę na bok tak, żeby wyglądało, jakby Sam tu spał pierwszy, a Dean się dołączył później. Profilaktycznie potargał sobie trochę włosy i przykrył resztką koca, większość zostawiając Deanowi.
Miał nadzieję, że jego brat będzie na tyle rozespany, że nie zorientuje się, o co chodzi, a przynajmniej wyjdzie przed namiot. Ułożył się wygodniej, tak, że wyglądał, jakby się dopiero obudził, przybrał zaspany wyraz twarzy i przystąpił do dzieła.
Uniósł się ociężale na jednym łokciu, potrząsając Deana delikatnie za ramię - tak, aby go obudzić, ale absolutnie nie rozbudzić.
- Dean? - szepnął, chrypiąc. - Co ty tutaj robisz? - nadał głosowi zdziwione brzmienie, jednocześnie nadal dbając o to, żeby dbał odpowiednia ochryple.

Nina

Może Dean nie potrzebował zbyt wiele snu, ale jak już w niego zapadał, to na dobre. Także teraz, kiedy po godzinie od położenia się już nawet zaczynało mu się coś śnić, usłyszał głos brata dochodzący jakby z zaświatów, nie rozbudził się całkowicie. Nie otwierajac oczu i generalnie nie kontaktujac do końca, wychrypiał:
Co do cholery? Śpię.

Sol

- Tak, ale tutaj? - nadal mówił ochrypłym szeptem. Dla wzmocnienia efektu przetarł jeszcze oczy i ziewnął.

Nina

Sammy, jeśli się nie pali, ani po nas nie przylecieli, przestań pieprzyć i śpij. mruknął niechętnie, zaledwie brzeżkiem świadomości konstatując, że Sammy leży zaraz obok zamiast u siebie. I dlaczego, do cholery, śpimy razem?*

*WINCEST! WINCEST! *skanduje*

Sol

- Ty mi to powiedz. Może dlatego, że naćpany szarlotkową radością, nie trafiłeś do swojego namiotu? - zapytał, ziewając drugi raz. - Uważam, że to słodkie, ale Dean, my nie śpimy razem odkąd... My właściwie nie spaliśmy razem nigdy*.

*musicie to nadrobić, chłopcy!

Nina

Jak to, kurwa, nie trafiłem? zdziwił się niepomiernie, siadając na posłaniu i trąc oczy. Był tak rozespany, że nawet nie skomentował faktu, że Sammy'emu chce się tak pieprzyć od rzeczy o tej porze.