Gra LOST RPG

Sophie Holloway

Sophie nie przejęła się, że ją dotknął. Była do tego przyzwyczajona, ale jak stwierdziła miał miłe w dotyku ręce. Sawyer? Nie skreślaj go od razu. Uważam, że musi mieć coś w sobie dobrego...On jest zapewne biednym człowiekiem, który ma kłopoty.

Fisher

Taaaa. Widziałaś jak Cię zignorował, i nic sobie z tego nie robisz? Nagle Boone zmartwił się.... jednak nie z powodu Sawyer'a, tylko z innego....

Sophie Holloway

Zignorował dlatego, ze był zajęty tamtą dziewczyną...nie wiem jak ona się zwie, no...Był w nią cały czas zapatrzony. Ja i tak uważam, że nie może być tak paskudny za jakiego się podaje. Ej Boone...co jest? Czemu zmarkotniałeś? Sophie zatroskała się.

Fisher

Boone powiedział, zmieniając temat:Pracowałem w firmie u matki, potem wyjechałem do Nowego Yorku, ale wróciłem, jak dowiedziałem się, że ojciec Shannon, zmarł. Po kilku miesiącach poleciałem do Sydney, poniewąż Shannon tam pojechała, i kazała żebym przyleciał.... Była cała zapłakana, oczywiście przyleciałem, a ona zachowywała się normalnie... ale ja wiedziałem, że jej chłopak ją bił, potem ja dostałem w mordę, i odeszłaem, później Shannon przyszła do mnie do pokoju, hotelowego, ma się rozumieć, i gadaliśmy, a potem.... no właśnie... Boone zmartwił się jeszcze więcej.... Potem, że tak powiem uprawialiśmy sex. I to mnie najwięcej męczy... z własną siostrą. Pewnie teraz mnie znienawdzisz, i pożałujesz, i będziesz żałować pewnie do końca życia, że mnie pocałowałaś, nie? Zapytał baaaaaaaaaaaaaaaaaaaardzo zmartwiony.... Wiedział, że już to koniec jego przyjaźni z Sophie.....

Sophie Holloway

Bonne wyglądał na bardzo zmartwionego. Ej no? Jak mógłbyś mnie posądzić o to, że przestałabym Cię lubić za to, że nie ukrywałeś przede mną swojej nie za pięknej przeszłości? Zmartwiona jestem, że coś takiego Ci się przytrafiło, ale nie zamierzam Cię za to karać. Każdemu czasem w życiu coś nie wyjdzie...Nie przejmuj się tak tym. skorzystaj z sytuacji jaka się przytrafiła, że samolot się tu rozbił i zacznij nowe życie. Nie popełniaj już tych samych błędów. Będzie dobrze...na prawdę i nigdy więcej mnie nie posądzaj o to, że mogłabym przestać Cię lubić z takiego powodu. Ja jestem raczej zachwycona, że to mi powiedziałeś bo właśnie udowodniłeś, że zależy Ci na mnie. Że cenisz sobie to, że Cię lubie. uśmiechnęłam się. Rozchmurz się boone!

Fisher

Dzięki! Boone się troszkę uśmiechnął... Myślałem, że będzie inaczej.... Wiesz... Spojrzałem jej na twarz...Ładna jesteś, i inna niż resztę kobiet. Opanowana i wogóle.... Możesz byc pewna, że bezwzględu co się stanie, zawsze będę Cię lubił... zawsze.... Boone pocałował ją lekko.... Dzękuję. A jeśli Ci coś we mnie nie pasuje... to powiedz... zrozumiem to, ok? Zapytał Boone....

Sophie Holloway

Bardzo dziękuję Ci za te miłe słowa...A co do wytykania, nie zamierzam Ci niczego wytykać. Jestem też tylko człowiekiem, który popełnia błędy Boone. Nie traktuj mnie jak kogoś wyższego stanem. Jestem od Ciebie o dwa lata starsza, jestem artystką, ale też mam swoje słabości i problemy jak ty. No, ale już się rozchmurz i nie bądź smutny. uśmiechnęła się i pogłaskała go po włosach. Strasznie lubiła się bawić włosami...

Fisher

Dobra! Niech Ci będzie... Wstał, wyciągnął z walizki kartkę, długopis, usiadł spowrotem wręczył jej kartkę i długopis, i powiedział żartując:Czy mogę prościć od pani autograf, panno Sophie?

Sophie Holloway

Sophie się roześmiała. Ej no, Ty sobie za dużo nie pozwalaj! powiedziała żartobliwie. Pozwoliłam Ci się ze mnie nabijać? zapytała z uśmiechem na twarzy.

Fisher

To tylko jeden zwykły podpis. He, całusa już dostałem, więc jeszcze tylko autograf, no.... Pocałowałaś mnie a autografiku nie chcesz dać? Zaśmiał się Boone....

Sophie Holloway

Ale ty wredny jesteś! powiedziała ze śmiechem. Oczywiście, że ci dam autograf. Po czym odwróciła się do niego plecami i zaczęła skrobać coś na kartce. Na środku był duży fantazyjny podpis Sophie Holloway przechodzący na skos z góry do dołu. Po bokach były dwie róże, jedna w jedną stronę, druga w drugą. W łodyżkach było napisane : dla Boone'a. Sophie podała mu kartkę i długopis. Proszę i już nie marudź więcej. uśmiechnęła się do niego.

Fisher

Bardzo Ci dziękuję... Zobaczył co napisała... Bardzo się zdziwił i powiedział: No piękne! No to teraz... Powiedział odkładając kartkę, i długopis do torby.... Mam wszytsko czego mi do szczęścia jest potrzebne... Jeszcze tylko brakuje mi domu.... No ale właz, to prawie jak dom, tylko ten klawisz wkurza... Chcesz się przespać, a tu " pik, pik, pik ". Hehehe. Zaśmiał się Boone....

Sophie Holloway

Ej no nie przesadzaj z tym szczęściem, ale jakbyś chciał, żeby jeszcze Cię jakoś uszczęśliwić to się odzywaj do mnie. uśmiechnęła się do niego.

Fisher

Hm... Chciałbym dostać buziaka, ale nie małego... Uśmiechnął się Boone, pociągnął Sophie, za rękę, tak żeby wstała, i położył ręcę na jej biodrach... Co Ty na to?

Sophie Holloway

Jak daję buziaka to jest mały, ale... uśmiechnęła się Sophie i podsunęła się do niego bliżej. Oplotła jego szyję rękoma. Pocałowała go..otworzyła usta i wsunęła język. Rękoma gładziła jego włosy...Było bardzo przyjemnie...