Gra LOST RPG

Nina

- Tak, jak wrócimy do cywilizacji - mruknął cicho.

Troyon

- Dobrze, kotku - odparła jeszcze i zasnęła.

Nina

- Kotku? - zaśmiał się cicho, dopiero po chwili orientując sie, że Troy śpi. Uśmiechnął sie pod nosem, postanawiając że zaniesie ją do namiotu dopiero za chwilę, kiedy uśnie mocniej.

Troyon

Poprawiła jeszcze pozycję na wygodniejszą, wtuliła się mocniej i spała w najlepsze.

Nina

Po chwili delikatnie podniósł Troy i poniósł do swojego namiotu, bo był bliżej.
[wychodzi: Dean i Troy na rękach]

Nina

[przychodzą: Nina, Sawyer]
Od początku obozu, od pierwszych namiotów już szło się lepiej. Dookoła było cicho i pusto, zapewne wszyscy jeszcze spali. Powoli doszli na Agorę.

Troyon

[wpada: Marf]

Zbliżając się do agory nabrał pewności. Widział Ninę i Sawyera. Ucieszył się nawet na widok cholernego Sawyera.
- Nina! - krzyknął już z daleka.

Sol

- Wygląda mi to na pędzący komitet powitalny - mruknął, uśmiechając się pod nosem.

Nina

Kiedy usłyszała swoje imię, przystanęła. Przyjrzała sie sylwetce podchodzącej do Agory i rozpoznała w niej Murphy'ego. Ulga, że nic mu się nie stało kiedy wracał z pomostu, jak również radość z tego, że widzi go ponownie, dodało jej jeszcze trochę sił. Stała przez moment, po czym pokonała kilka metrów, jakie dzieliło ją od Murpha biegiem i z rozpędem rzuciła mu się na szyję.

Troyon

Przytulił ją mocno i wykonał dwa pełne obroty wokół własnej osi, śmiejąc się jak przerośnięty dzieciak.
- Boże, jak dobrze cię widzieć! - wydyszł gdzieś w połowie drugiego obrotu.

Nina

Chwilowo nie odpowiadała, mocno wtulając się w odzyskanego BFF.
- I vice versa, jak cholera - odpowiedziała.
- Postaw mnie już lepiej - powiedziała wesoło, przelotem myśląć, że głupio by było, jeśli pierwszego dnia po jej powrocie Murphy dostałby zapaści, ponieważ się przedźwigał.

Troyon

Postawił ją na ziemi, ale ani myślał chwilowo puszczać.
- Przepraszam, że was zostawiłem. Nie wiedziałem gdzie szukać, nie mieliśmy broni i porwali nam statek i wszystko szlag trafił - wyrzucił z siebie gdzieś w okolice jej ramienia.

Nina

- Murphy, nie było innego wyjścia, musiałeś nas zostawić. Ich plan to zakładał - odparła natychmiast. - Nie miałam do ciebie żalu ani przez chwilę - dodała. - A jeśli byście próbowali po nas pójść... Nie wiem, jakby to się mogło skończyć, wiec lepiej, że nie mieliście tej broni - zakończyła mowę, w całości wypowiedzianą tak szybko, jak seria z karabinu maszynowego.

Troyon

Cmoknął jeszcze Ninę w policzek i wypuścił z ramion. Wyprostował się i spojrzał na blondyna.
- Sawyer - powiedział, wyciągając do niego rękę.

Sol

- Komitet - odpowiedział, uśmiechając się po swojemu i wyciągając własną.