Gra LOST RPG

Sal

Cóż, wyrwałeś mi lizaka z dłoni, spojrzałeś jak na terrorystkę i wybiegłeś z mojego namiotu, nawet nie odpowiadajac na to cholerne pytanie. Mówiła powoli i spokojnie, podnoszac głowe i patrząc na Charliego. W zasadzie uratowałam ci życie, a potem zmniejszyłam ryzyko zakażenia ran, więc nie wiem, czym sobie, do jasnej cholery, zaśłużyłam na takie traktowanie, no ale. Miałeś powód. Ciekawi mnie tylko, jaki. Odwróciła głowę i znów spojrzała w horyzont.

Orick

Charlie chrząknął znacząco i spojrzał w piasek.
Poczułęm potrzebę Powiedział, ciagle patrząc w piasek. Nie zaszczycił jej swym spojrzeniem nawet wtedy, gdy powiedział jej to, co bło prawdą I dziekuję za lizaka. Był pyszny

Sal

Zawsze, kiedy czujesz potrzebę, zachowujesz się jak zagrożony? spytała, odwracajac twarz w jego stronę. Widziała jego profil, z charakterystycznym nosem i lekko zmizerniałym policzkiem. Zresztą, nieważne. Możesz mi coś zaspiewać na przeprosiny. Uśmiechnęła się w ten swój rozbrajajaco kobiecy sposób.

Orick

Charlie nie odpowiedział. Po prostu nadal dygotał z zimna, nawet tego nie ukrywając... Po chwili zaczął śpiewać cicho...

Music is power
let it flow through your mind
yeah just like a flower
yeah in a deep sunshine

are you invited
to the party of life
now you've decided
do you live till you die

it's a wild, wild, wild, place we live in
yeah I know
sometimes we all wanna give in
these are strange strange vain days we live in
yeah i know sometimes we all wanna give in

don't give up,
oh no, alright
let the melody flow
all night, all night

Kochał śpiew. Teraz nagle wszystkie jego troski i zamrtwienia, to zimno, umknęło gdzieś. Uśmiechnął się ponuro i spojrzał na nią. Zadowolona?

Sal

Jak najbardziej.
Uśmiechnęła się, wstała i otrzepała tyłek z piasku.
Idziesz zobaczyć, jak robie z siebie wyspowe pośmiewisko?

Orick

Charlie parsknął śmiechem i wstał. Bluza go ocierała i sprawiała, ze bło mu za ciepło. Zdjął ją z siebie i rzucił w piasek Chętnie Spojrzał w morze z dziwną nadzieją w oczach

Sal

Podażyła za jego wzrokiem.
Nikt nas nie znajdzie, face. Szanse są zerowe.
Przez chwilę stali w milczeniu. W końcu Pauline uśmiechnęła się, chwyciła go za nadgarstek i pociagnęła delikatnie.
Chodź. Mozesz miec ostatnią okazję zobaczenia yopiącej się Pauline Berkley

Orick

Charlie posłużnie poszedł za nią. Nie wiedzieć czemu, rzucił dziwne spojrzenie Luke'owi, który tylko się uśmiechnął i pokręcił głową. Charlie usiadł na piasku, gdy tylko go puściła

Sal

Pauline weszła niepewnie do wody, podchodząc do Sayida i uśmiechajac się przepraszająco.
Wybacz, trochę to trwało, no ale. Na czym skonczylismy topienie mnie?

Wilk

Usiadl wygodnie na piasku i przygladal sie jak dziewczyna, ktora uprzednio sie opalala, wchodzi do wody, do czekajacego na nia Araba.
Zostaje czekac na ratunek wiec czemu sobie tego czekania nie uprzyjemnic? Ale czy ratunek przybedzie?

Sayid

Sayid odpowiedział:To może popływamy strzałką?

Sal

Pauline spojrzała na niego jak na wariata.
Że CZYM popływamy, facet?

Sayid

Wolisz od razu przjść do kraula? zapytał widząc jej minę.

Sayid

Ja się tak uczyłem uśmiechnął się do Pauline. Płynie się z zanurzoną głową z rękami złożyonymi w kształt grotu strzały. Później dochodzi do tego machanie rękami, a na końcu wynurzenie głowy. Oczywiście po jakimś czsie dodał i zademonstrował to jej.

Sal

Pauline wykonała jakieś niezgrabne ruchy, starając się utrzymać na powierzchni wody. W efekcie uderzyła głową o brzuch Sayida, zachlysnęła się wodą i zaczłęa donośnie kaszleć.