Gra LOST RPG

Nina

Gdyby nie katastrofa to pewnie siedziałabym w LA i odpracowywała pańszyznę w boskiej firmie organizującej wesela. powiedziała z ironią. Czyli reasumując, szczeście w nieszczęściu, że samolot się rozbił...

Wilk

Simon skwitowal te slowa z pomrukiem. W sumie to jego sytuacja wygladala podobnie. Co prawda lubil swoja prace, mial wiecej kasy niz moglby chciez, ale jego zycie bylo szare i puste. Na wyspie wszystko bylo takie tajemnicze, pociagajace. No po raz pierwszy od czterech lat czul cos na wzor szczescia.
Nie moglas po prostu zrezygnowac?

Nina

W zasadzie mogłam, ale po powrocie z Australii, bez pieniedzy, nie miałabym żadnych innych perspektyw jak tylko praca u macochy, którą pewnie musiałabym podjąc z "pocałowaniem ręki" powiedziała poirytowana. Każda wzmianka o tej kobiecie budziła w niej negatywne emocje.

Wilk

Jest az taka zla? zapytal Simon slyszac jej slowa.
W sumie nie obchodzilo go to. Myslami byl zupelnie gdzie indziej. Moze jednak trafniejsze byloby okreslenie "z kims innym".

Nina

Gorzej niż zła. To istne wcielenie diabła... W stosunku do mnie, przynajmniej. powiedziała nieco gniewnie. Poczuła pierwszy raz tego ranka głód. Westchnęła.

Wilk

Nie powinnas sie tak przejmowac odparl beznamietnym tonem Na zycie tzreba patrzec z dystansu.

Nina

Spojrzała na niego zdziwiona. Po cholerę rzuca jej jakimiś maksymami? No tak, Simon nie siedział już myślami tutaj z nią, ale latał po dzungli szukajac Polly. Uśmiechneła sie pod nosem.

Wilk

Dopiero po chwili zauwazyl, ze Shann mu sie przyglada
Wybacz, zamyslilem sie. Co mowilas?
Usmiechnal sie przepraszajaco.

Nina

Nic nie mówiłam, bo domyśliłam sie, że i tak mnie nie sluchasz. powiedziała wesoło. Przestań się zamartwiać. Polly da sobie radę. Ona sobie ze wszystkim przecież najlepiej radzi... dodała z lekko wyczuwalną ironią.

Marshall

[przychodzi Marshall]

Marshall podszedł do Shannon i powiedział:
- Możemy pogadać na osobności?
rzucając Simonowi mordercze spojrzenie.

Sal

[przychodza: polly, marshall]

Szła niepewnie, z rękami w kieszeniach, oglądajac się co jakiś czas za Marshallem. W głowie układała sobie kilkanaście scenariuszy rozmowy, jaką miała zamiar przeprowadzić z Simonem.
Każda z nich zawierała ostrą siekierę w jego rękach.
Westchnęła ciężko i zdała sobie nagle sprawę, że znajduje się własciwie tylko jakiś metr od nich.

Nina

Shannon zobaczywszy Marshalla usmiechnęła sie promiennie. Myślałam, że jeszcze śpisz. Na osobności? Jasne. powiedziała rozbawiona wstając. Gdzie chcesz rozmawiać?

Marshall

- Obojętnie... - mruknął Marshall, patrząc się w morze. - Byle na osobności... - powiedział bez swoich zwykłych żartów czy kpin.

Wilk

Simon z pasja odwzajemnil spojrzenie. Dopiero po chwili zauwazyl stojaca obok Polly.
Hej!Jego twarz sie rozpromienila, wysmienity humor powrocil. Nie zwrocil uwagi na fakt, ze Pauline i Marshall przyszli razem, ani na jej wyglad.

Sal

Hej. odpowiedziała, bez cienia wesołości w głosie. Uciekła wzrokiem w bok i rzuciła krótko:
My chyba też musimy porozmawiać.