Gra LOST RPG

Sol

- I nie pamiętasz.

Troyon

-Ciężko pamiętać coś, czego się nie widziało. - uśmiechnął się lekko.

Sol

- Racja - zgodziła się. - Ale mogłeś mieć świadomość. A nie miałeś.

Troyon

-Nie miałem. - przyznał. - Ale liczy się sam fakt. No chyba, że skłamałaś i tak naprawde to Sawyer mnie wtedy ratował. - rzucił wesoło.

Sol

- Szlag. Nie miałeś się o tym dowiedzieć.

Troyon

-Wiedziałem. To przez te spojrzenia jakie mi potem rzucał. Myślisz, że mu się spodobało?

Sol

- Myślę, że nie mógł się doczekać powtórki.

Troyon

-Jestem rozchwytywany. - powiedział nieskromnie.

Sol

- Jesteś. Szczęściara ze mnie - powiedziała, zataczając palcami kółka na jego torsie.

Troyon

Odchylił głowę i spojrzał na nią od dołu, unosząc lekko brwi.
-Poskromiłem potwora? - uśmiechnął się.

Sol

- Nie - odparła gładko, uśmiechając się i odgarniając mu włosy za ucho. - Po prostu się wyciszam.

Troyon

-Wyciszasz się? - powtórzył, oczekując rozwinięcia.

Sol

- Szybciej zasnę.

Troyon

-Czyli nie wyciszasz się generalnie tylko na chwilę obecną, tak? - upewnił się.

Sol

Zaśmiała się.
- Po co miałabym się wyciszać generalnie? Byłabym nudna.