Gra LOST RPG

Marshall

- Hej, odbierasz mi możliwość dodatkowego punkta lub dwóch - zaśmiał się.

Sal

Siadaj zaśmiała się, przyciągajac go bliżej.

Marshall

Usiadł posłusznie niczym tresowana psina.

Sal

Przez chwilę jeszcze śmiala sie, z różnym natęzeniem głośności i intensywności, by w koncu opasc bezwladnie na piasek.
Wysiadam przy tobie. stwierdziła słabo.

Marshall

- Miałaś mnie uczyć tańczyć - przypomniał wesoło Marshall.

Sal

To było zanim sprowadziłeś mnie do parteru. uśmiechnęła się, przesypując piasek z dłoni do dłoni.

Marshall

- Sama się sprowadziłaś - powiedział Marshall. - Ale skoro już jesteśmy w parterze... - uśmiechnął się po swojemu.

Sal

Skłądasz mi niemoralne propozycje? spytała, rzucajac mu zaczepne spojrzenie.

Marshall

- Tak - odpowiedział krótko.

Sal

I skonczy się tylko na składaniu? spytała ze swego rodzaju rozbawionym żalem w głosie.

Marshall

Marshall uśmiechnął się szeroko i przysunął do Polly.
- Mam nadzieję, że nie... - powiedział, wsuwając rękę pod jej bluzkę.

Sal

Mhm. Masz naidzeję? zmrużyła oczy i uśmiechnęla się zaczepnie.

Marshall

- Mhm - potwierdził Marshall, przesuwając rękę po plecach Polly i zatrzymując przy zapinaniu biustonosza.

Sal

To chyba było to, za czym teskniła przez ostatnie siedem dni. Spontaniczność, niepowaga, rozpinanie stanika na wizji. zarty, luz, zwyczajne bycie akceptowanym i akceptowanie bez większych problemów.
Simon z akceptacją miał czasem problemy. Ona z akceptowaniem jego też miewała. I brakowało iskry, o której mówiła dzisiaj rano z Niną.
Bo bez iskry nie ma ognia. Nawet, jesli poustawia się skrzetnie najlepsze szczapy drewna i wrzuci najlepsza podpałkę.
Podniosła się i pocałowała Marshalla.

Marshall

Marshall objął Polly drugą rękę i odpowiedział na pocałunek.
--Jaka jest, taka jest, ale potrzebuję jej...-- pomyślał, czując, że dzisiaj jest szczęśliwy. Mimo iż dostrzegał u Polly wiele wad - np. bycie rozpieszczoną gówniarą, ale jakoś mu to nie przeszkadzało.
- Kocham cię - szepnął do niej.