Gra LOST RPG

Sol

Rzucił Simonowi zirytowane spojrzenie. Gdybyście trzymali gęby na kłódkę, mógłbym spać dalej. Gadacie tak głośno, że obudzilibyście trupa, a mi jeszcze trochę brakuje.

Nina

Rzuciła krótkie spojrzenie blondynowi, po czym spojrzała na Mike'a. To znaczy, ze coś tam w nim znaleźliście? zapytała z ciekawością.

Wilk

Prychnal.
Zawsze mozesz dokonczyc drzemke pod jakims krzakiem. Jesli nie liczyc mikolajow na emeryturze i niedzwiedzi polarnych, nikt nie bedzie ci przeszkadzal.

"Cos" to stanowczo zbyt malo powiedziane. odparl z usmiechem.

Nina

I mam z ciebie wyciągac każdą rzecz, czy powiesz mi o nim cos? Jesli to coś wielkiego, będzie mi się lepiej szło. powiedziała, spoglądając na Mike'a.

Wilk

Zadawaj pytania, a ja bede odpowiadal. W ten sposob rozmowa bedzie trwala dluzej, a nam nie bedzie sie nudzilo. powiedzial wesolo.

Sol

Z tą herod-babą? prychnął, wskazując brodą na Anę. Już widzę, jak pozwala biednemu, zmęczonemu drogą, rannemu mężczyźnie pospać sobie pod krzaczkiem. Masz łeb, Piggy.

Wilk

Usmiechnal sie pod nosem.
Zdziwilbys sie.

Sol

Rzucił Simonowi powątpiewające spojrzenie.
- Wątpię - odparł, układając się wygodniej i uważając, żeby nie urazić bolącego ramienia.

Nina

Wywróciła oczami i pokręciła głową z usmiechem. No dobrze. Ile tam macie pomieszczeń? Tak jak u nas czy wiecej?

Sal

Ana siedziała z boku, wyizolowana z ogólnej atmosfery poufnych, cichych konwersacji, wbijając wzrok to w podłogę, to w ścianę, z taką intensywnością, jakby chciała w którymś z nich wypalić dziurę.

Wilk

Skoro tak mowisz. powiedzial obojetnie.

Pomieszczen bedzie jakies siedem. odparl rzeczowym tonem.

Nina

Rozszerzyła oczy ze zdziwienia. Naprawdę? Co to za pomieszczenia? wyobrażała sobie tamten bunkier, jako złożony z siedmiu pomieszczeń identycznych jak w tym bunkrze. Też znaleźliście w środku jakieś ich rzeczy? zapytała, wskazując na kufer.

Wilk

Rzeczy osobistych nie bylo wiele. powiedzial cieszac sie z naglego zainteresowania kobiety A wracajac do pomieszczen - mamy kuchnie, sypialnie, salon, zbrojownie, spizarnie i... cholera, nie wiem co jeszcze.

Sol

Oparł się wygodniej o zimną ścianę i przymknął oczy. Czuł, że mimo wszystko jest mu gorąco - wydawało mu się, że czoło ma rozgrzane jak piec hutniczy, a dłonie wręcz przeciwnie - były mokre i lodowate. Odkaszlnął kilka razy.
- Rozumiem, że teraz czeka nas długa i upojna noc w tym cudownym bunkrze, a jutro wyruszamy? - mruknął, nie kierując pytania do nikogo konkretnego.

Wilk

Na to wyglada. powiedzial krotko przygladajac sie Anie.