Gra LOST RPG

Nina

Wiem odparła, zerkajac przez ramie. Ale kilka więcej nie zaszkodzi. Zważ na to, że ruszamy dopiero jutro a twój przyjaciel Sawyer kiedy się obudzi powinien coś zjeść. uśmiechnęła się.

Wilk

Racja. przyznal Wspolczuje mu. Jesli jest tak zle jak mowisz, nie bedzie mu lekko.

Nina

Michael, powiem ci jeszcze raz, nie patrz na niego z litością, nie zachowuj się dziwnie, traktuj go po prostu jakby nic mu nie było. odparła poważnie. Nawet nie wiesz ile wiara we własne siły może zdziałać...

Wilk

Niech ci bedzie.
Mimo, ze Libby miala w tej dziedzinie niejakie doswiadczenie, wciaz nie mogl uwierzyc, ze wiara czy niewiara moglaby miec jakikolwiek wplyw na Sawyera.

Nina

Uśmiechnęła się przyjaźnie i juz nic nie mówią szła przez dzunglę. W końcu znaleźli się przed bunkrem.
Rozejrzała się i pchnęła drzwi. Zapytaj Any co zrobić z tymi rybami.

Wilk

Z tego co widze Ana jest pochlonieta okazywaniem swej pogardy swiatu. powiedzial cicho zagladajac do srodka Moze lepiej zapytam pozniej.

Nina

Nie mów tak, Ana ma swoje wady, ale gdyby nie ona, już dawno by nas tu nie było. odparła lojalnie. Jak uważasz. dodała również szeptem.

Wilk

Wybacz. mruknal nieco speszony W kazdym razie watpie, zeby teraz miala ochote zajmowac sie rybami.

Nina

W porzaku. uśmiechnęła się.Chyba mamy trochę czasu zanim Ana coś zdecyduje... Usiadła pod ścianą z dala od Any.

Wilk

Usiadl obok Libby.
Cos dlugo spi. powiedzial patrzac na Sawyera Podejrzanie dlugo. dodal z lekkim usmiechem.

Nina

Wzruszyła ramionami. Może jest śpiochem. stwierdziła i zaśmiała się bezgłośnie. Tak naprawdę cieszyła się, ze blondyn odpoczywa póki może, żeby miał siły na jutrzejszą wędrówkę. Spaliście coś tej nocy?

Wilk

Niewiele. powiedzial opierajac sie o sciane Znaczy sie ja bylem wiekszosc czasu nieprzytomny, ale wnioskujac po ich wygladzie zbyt dlugo nie spali.

Nina

No to tym bardziej, niech złapie trochę snu. powiedziała wskazując brodą blondyna. Powiedz mi coś o waszej częsci wyspy... Też macie coś w rodzaju takiego bunkra?

Sol

Otworzył powoli oczy i automatycznie poderwał się do góry - jak się okazało, zbyt gwałtownie. Syknął z bólu, łapiąc się za obandażowane ramię. Zaklął soczyście, tym razem ostrożnie zmieniając pozycję z leżącej na siedzącą.

Wilk

Witamy na jawie. mruknal slyszac jeki blondyna.

Mamy. podjal temat I to o wiele lepiej wyposazony. Prawde mowiac przy naszym, wasz to obraza dla kazdego szanujacego sie bunkra.