Gra LOST RPG

Wilk

Jaguarow w stanie preagonalnym. stwierdzil kwasno.

Sal

Ale zawsze jaguarów ucięła ostro.
Schyliła się, nabierajac wody na złozone dłonie i przemywając sobie twarz oraz kark.
Nawet woda była goraca jak pierdzielone piekło.

Wilk

Pewnie.
Biorac przyklad z latynoski schlodzil sie woda i wyszedl na brzeg.

Sal

Wyszla na brzeg, marzac juz tylko o tym, by znalezc się w chlodnej, wilgotnej dzungli. Po chwili zresztą znalezli się miedzy drzewami, otoczeni wszechobecną wilgocią i czyms w rodzaju orzezwiajacego zapachu czegoś-tam. Ana odetchnęła głebiej, mimowolnie zatrzymując się i opierajac czołem pien drzewa.

Wilk

Tym razem powstrzymal sie od komentarza. W koncu kazdy mogl wymieknac przy takim upale.
Przestan podpierac to drzewo i chodz dalej. Sama mowilas, ze w tej czesci wyspy lepiej nie spacerowac po dzungli.

Sal

Wydała z siebie zduszone parsknięcie, majace zapewne oznaczac, ze kto jak kto, ale ona o tmy wie doskonale, i nikt nie musi jej przypominać.
Odsunęła się od drzewa i rusyzla w stronę bunkra. Miała nadzieję, że w manierce zostawionej Libby zostało jeszcze choć trochę wody.

Wilk

Simon ruszyl za nia w milczeniu oddajac sie obserwacji jej hustajacych w rytm kroku wlosow.

Sal

Po kilku minutach milczącego marszu doszli w koncu do bunkra. Ana pchnęla ostroznie drzwi, wchodzac do srodka, a nastepnie wpuszczając doń Simona.

Wilk

Wszedl do srodka i odetchnal z ulga. W bunkrze bylo cudownie chlodno. Nie przeszkadzal mu nawet zapach stechlizny niepodzielnie panujacy nad tym miejscem.
To dla ciebie. powiedzial oddajac zdobycz Libby.

Sal

Pierwszą rzeczą, jaką zrobiła po wejsciu, było sięgnięcie po manierkę.
Był pełna mniej wiecej w jednej czwartej. Ana wypiła połowę zawartości po cyzm - po krotkim namysle - rzucila naczynie w stronę Simona z krotkim:
Łap

Nina

Bez słowa wzięła z rąk bruneta ryby i mimowolnie się skrzywiła. Starała się nie wybrzydzać, w końcu życie na bezludnej wykluczało wszelkie luksusy, ale patroszenie ryb było czymś, co stanowczo przekraczało możliwości Libby. Stanęła pośrodku bunkra z rybami w rękach i nie bardzo wiedząc co dalej zrobić, podeszła do Michaela. Umiesz może patroszyć ryby? zapytała niesmialo, z uprzejmym zainteresowaniem.

Wilk

Bez krepacji wypil reszte zawartosci naczynia.
Dzieki.
Odrzucil Anie manierke razem z dodatkowym usmiechem.

Ryby?
Mike spojrzal niepewnie na trzymane przez Libby zwierzeta.
Bo ja wiem? To chyba nic trudnego, prawda?

Nina

A nie chciałbyś spróbować? zapytała, starając się żeby jej uśmiech nie wyglądał zbyt żałośnie. Z tego co wiem, Ana wyobraża sobie, że jestem jej nadwornym rzeźnikiem a to chyba ponad moje siły... powiedziała, zniżając głos go konspiracyjnego szeptu.

Sal

Ana zlapala manierkę, odwzajemniajac się czyms, co na wyrost mozna bylo nazwac przyjaznym usmiechem.
Bardzo na wyrost.

Wilk

Usiadl na swoimmiejscu pod sciana. Sawyer wciaz spal.
Jak tam manierki? zawolal przez bunkier.