Gra LOST RPG

MatthewBlue

No właśnie. Im szybciej tym lepiej. - powiedział dziwiąc się, że Ana dalej nic nie postanowiła.

MatthewBlue

No właśnie. Im szybciej tym lepiej. - powiedział dziwiąc się, że Ana dalej nic nie postanowiła.

Nina

Ale oni muszą trochę odpocząć... No i, trzeba zrobić jako takie zapasy. powiedziała.

MatthewBlue

Nie mówię , żeby nie odpoczywali. To nie ludzkie. - powiedział. Ale można by już robić zapasy i się szykować, a nie siedzieć bezczynnie. - powiedział do Libby jednak tak, żeby Ana to słyszała.

Nina

Mruknęła tylko Mhm. bo popierała pomysł z jak naszybszym wymarszem. Problem jednak tkwił w tym, że decyzja nie nalezała do niej...

MatthewBlue

Bernard nie wiedział jak przyspieszyć cokolwiek. Nie wiesz Libby dlaczego tu nadal siedzimy? - spytał gdy pomyślał , że Ana na to zareaguje.

Sal

Ana zgromiła Bernarda wzrokiem. Znała te stare zagrywki - granie na emocjach i ambicji. Od jakiegoś czasu nic takiego na nią nie dzialało, wiec te stary grzyb mógł sie do woli produkować, aczkolwiek było to niezwykle irytujace - zamiast zwrócić sie do niej, Any, badź co bądź ich lidera i osoby, bez ktorej nie przezyliby minuty na tej wyspie, woli wysnuwać aluzje w rozmowie z Podaj-Wynieś-Pozamiataj-Libby.
Irytujace, doprawdy.

Nina

Wzruszyła ramionami. Ana ci to wyjasni. zakończyła rozmowę, nawet nie spoglądajac na latynoskę. Marzyła o momencie, kiedy przestaną być zalezni od tej kobiety. Wiedziała, ze dużo jej zawdzięczali, między innymi to, że wciąż żyją, jednak takie życie było męczarnią nawet dla niej, posłusznej silniejszym charakterom.

Sal

Ana mruknęła coś do siebie, przechodząc przez pomieszczenie. Nachyliła sie nad skrzynią, szukajac w niej - uplecionych przez Libby i Cindy - tej marnej parodii sieci rybackich. Skoro mieli robić zapasy, lepiej już zacząć. Zarzuciła sieć na ramię, po czym podeszła do śpiacego Simona. Uklękła przy nim, budzac go mocniejszym szturchnieciem w zdrowe ramię.
Wstawaj i nam pomóz. poleciła ostro.

Wilk

Simon podniosl sie gwaltownie, co natychmiast przyplacil fala bolu.
Co? warknal przecierajac oczy.

Nina

Libby po tak oczywistym sygnale podniosła się z ziemi i czekała na dalsze instrukcje Any.

Sal

Wstawaj i zabieraj się do roboty. powtórzyła równie ostro, co przedtem.

Wilk

Przetarl ponownie oczy, ziewnal poterznie i z ociaganiem podniosl z ziemi. Gardlo mial wysuszone na wior.
Wody. powiedzial chrapliwie.

Sal

Ana prychnęła, po czym odczepiła manierkę od pasa i podała ją Simonowi.

Wilk

Wzial manierke i upil z niej kilka lykow.
Dzieki. mruknal oddajac ja Anie Wybierasz sie na ryby? spytal patrzac na trzymana przez nia siec.