Gra LOST RPG

Wilk

Obrzucil mezczynze zirytowanym spojrzeniem.
Probujemy spac. warknal i zamknal na powrot oczy.

MatthewBlue

Bernard nie mógł myśleć o niczym innym. --Rose! Gdzie jesteś?-- Czy w waszym obozie jest Rose? Murzynka Rose? - spytał. Irytowało go, że nikt nie raczy mu odpowiedzieć. Widzieliście ją? Znacie ją?

Wilk

Zacisnal zeby, miesnie na jego szczece zadrgaly niebezpiecznie.
Jest. Ma sie wrecz wspaniale. Zadowolony? Moze teraz dasz nam spokoj? Albo lepiej, przestrzel sobie ramie, zaczkaj az stracisz jakis litr krwi i przylacz sie do nas.

MatthewBlue

Bernard promieniował szczęściem. Na pewno u niej dobrze? Nic się jej nie stało po wypadku? - spytał nie mogąc doczekać się spotkania.

Wilk

Simon burknal cos pod nosem i odwrocil sie do faceta plecami.

Widzac, ze ranna dwojka gotowa jest w kazdej chwili pozrec staruszka zywcem, Mike zdecydowal sie wejsc do akcji.
Twoja zona ma sie dobrze.

MatthewBlue

To wspaniale. - powiedział Bernard myśląc jak będzie wyglądało ich spotkanie.

Sol

A teraz gdybyś się łaskawie zamknął, wszyscy bylibyśmy wdzięczni powiedział, zirytowany. W innym wypadku możesz nie doczekać spotkania z nią.

MatthewBlue

Bernard nic nie odpowiedział. Zrozumiał, ze był irytujący. Najważniejsze, że Rose żyje.

Wilk

Ponownie ulozyl glowe na zdrowym ramieniu i zamknal oczy. Tak cholernie chcialo mu sie spac. Moze i nie lezal na swoim wzglednie wygodnym poslaniu, moze i nie mial przy sobie cieplego, pachnacego olejkiem do opalania ciala, ale byl zbyt zmeczony by wybrzydzac.

MatthewBlue

Bernard podszedł do Libby. Chciał podzielić się z kimś wesołą wiadomością. Słyszałaś Libby? Rose żyje!

Nina

Libby uśmiechnęła się lekko do Bernarda. Mówiłam ci, że wszystko będzie dobrze. Już niedługo się z nią spotkasz. powiedziała cicho. --Jeśli Ana w miarę szybko zdecyduje się rozpocząc marsz..-- dodała gorzko w myślach.

MatthewBlue

Wiem, wiem. Nie mogę się już doczekać. - powiedział i odwzajemnił uśmiech. To jakiś cud , że oni nas znaleźli.

Nina

Rzuciła spojrzenie na Sawyera, który gdyby nie ten "cud" nie miałby przestrzelonego ramienia. Z tego co mówią, ich część wyspy jest bezpieczniejsza. Wyobrażasz sobie, że tam wciąż jest ich ponad 40 osób? zapytała gorzko, nie potrafiąc wyrzucić z pamięci tego, ze ich było dwudziestu trzech a została zaledwie piątka.

MatthewBlue

Chyba każda część wyspy jest bezpieczniejsza od tej na, której wylądowaliśmy. - powiedział z przejęciem. Nas na początku tylu nie było. A teraz...? - przerwał na chwilę po czym dodał. Może jak tam pójdziemy ja, ty, Cindy, Ana i Eko będziemy bezpieczni. Tamci nas tam nie znajdą.

Nina

Wzruszyła ramionami. Mam nadzieję, Bernard... mam nadzieję... odparła cicho. Dlatego najlepiej będzie, jesli wyruszymy stąd jak naszybciej... dodała, udając że Ana nie siedzi obok i nie przysłuchuje się ich rozmowie.