Gra LOST RPG

Nina

[ja postuluję, zeby czekać na Sol ^^ też wolałabym, żebyście na mnie zaczekali xD]

Sal

Ana prychnęła. Nie ciepriała, kiedy ktoś sie jej sprzeciwiał - zwlaszcza facet, który powinien być wdzięczny za to, ze nie palnęła mu w łeb.

[to sobie poczekamy nawet i do jutra, ninu]

Sal

[poniewaz internet Sol umarł i nie szyje, Sawu zostaje przejety przez narratora - czyli mnie.
jako, ze nie mam pomyslu., robię totalną kalkę sceny serialowej, mweah. no, prawie totalną.]

[nar]
Sawyer, najwyrazniej po rozwazeniu wszystkich 'za', 'przeciw' i 'pomiedzy', wydał z siebie coś w rodzaju warknięcia i - po kilku minutach gramolenia się po linie z iscie orangutanim wdziękiem wyszedł na owierzchnię.
[/nar]

Jednak idziesz z nami? Ana spojrzała na niego z góry, podchodząc krok bliżej.
Na przyszłość - ja tu rzadzę. Mówię - idziesz, ty - idziesz. Mówie - stać, ty - stajesz. Mówię - skacz, ty co robisz?

[nar]
Sawyer ruchem głowy - bezskutecznie zreszta - spróbował strzepać za długie włosy z nosa. Spojrzał z zimną kpiną na Anę.
Mówię: ty pierwsza.
[nar]

Wilk

Simon zasmial sie cicho, Michael westchnal zrezygnowany.
No to wszystko jasne. Idziemy?

Sal

Ana uśmiechnęła się zimno po czym - najmocniej, jak potrafiła, czyli mniej wiecej z siła bawoła - wymierzyła biednemu, sponiewieranemu Sawyerowi cios z łokcia w twarz.

[nar]
Sawyer był w stanie tylko sypnąc kilkoma obiecującymi wyzwiskamii powtorzeniem grozby pod adresem Any.
[/nar]

Idziemy. poleciła Ana takim tonem, jakby wydawała rozkaz pułkowi wojskowemu.

Wilk

Zacisnal piesci. O ile Sawyera mogla sobie bic dowoli, nie lubil gdy ktos wydaje mu polecenia takim tonem. Byl przyzwyczajony do tego, ze sam rozkazywal.
Wstawaj.
Podszedl do blondyna i wyciagnal reke.

Sal

[nar]
Odruch chrześcijańskiego miłosierdzia, Piggy? prychnął Sawyer, o własnych siłach podnoszac się do pozycji przyjmowanej zazwyczaj przez homo sapiens.
[/nar]

Ana parła do przodu zdecydowanym, szybkim krokiem, prowadzac za soba zastep wiernych owieczek (Cndy, Libby) i pasterza-mimo-woli (Eko).

[nar]
Chcac nie chcąc, chyba nie pozostawało wam nic innego, jak iść za tym małym, prywatnym wojskiem Any-Lucii.
[nar]

Wilk

Wzruszyl ramionami, wsadzil rece w kieszenie i zrownal sie z Ana Lucia.
Gdzie idziemy?

Sal

Znajdziemy droge do waszego obozu. powiedziała.
Mamy dwie opcje - isc wzdluż brzegu, co oznacza brak wody pitnej i jako-takie bezpieczenstwo, albo przez dzunglę - czyli narażanie zycia maksymalne.

Wilk

Nie o to chodzi. odparl przyspieszajac nieo kroku Przeciez nie wybierzemy sie w taka podroz bez zadnych zapasow. Do tego ja i Sawyer potrzebujemy jako takich opartunkow.

Sal

I co jeszcze? Martini extra dry? parsknęła.
Nie zrobię ci bandaży z powietrza, do cholery.

Wilk

Daltego wlasnie pytam sie dokad idziemy. powiedzial zimno Chrzanic bandaze, ale bez jedzenia i wody ani rusz.

Sal

Ana doskonale wiedziała, ze Simon ma rację. Co nie znaczyło, że ma mu ją przyznać.
Co proponujesz? spytała zimno, nie zaszczycajac go najmniejszym spojrzeniem.

Wilk

Wczorajsza utrata krwi i zmeczenie zaczely dawac mu sie we znaki. Zwolnil nieco kroku.
Po pierwsze: macie oboz?

Sal

Uwierz mi, po tej stronie wyspy bezpieczniej jest nie mieć stalego miejsca. powiedziała.