Gra LOST RPG

Orick

Luke spojrzał tym samym smutnym wzrokiem na Ninę, jak gdyby rozgrzeszając ją w duchu.
Nina, zrozum, że tu nie chodzi o śmierć jednej osoby.. Zaczął. Jego głos nic się nie zmienił. Nadal nuta znudzenia i ta denerwująca pewność siebie. Obawiam się, że Ethan może tu jeszcze wrócić. Claire ma się dobrze. Powiedzcie to Charliemu. Odgarnął swe kruczoczarne włosy, jego stary gest.... Uśmiechnął się delikatnie, spoglądając prosto w oczy Polly, jak gdyby czegoś w nich szukając.
A Ty... uważaj na siebie. Jesteś pod stałą obserwacją... W jego głosie nie dało się wyczuć groźby, raczej przyjacielską radę i ostrzeżenie.
Luke zniknął równie szybko, jak się pojawił. Po prostu odwrócił się i odszedł.
Nie słyszeliście żadnych dźwięków.

Sal

Polly stała w milczeniu, wpatrując się w miejsce, w którym przed chwilą stał Luke.
Cyz on chciał powiedziec, że jestem w pieproznym nibezpieczeństwie? spytała słabo, spuszczajac głowę i wbijając palce w ramię.

Nina

Nina zamrugała oczami. Miała ochotę pobiec za nim i obić mu twarz. Była wściekła na niego, na siebie ma wszystkich na wyspie. Jednocześnie jego słowa cholernie ją zaintrygowały. Popatrzyła na Polly to na Marshalla często mrugając.
Ethan... zaczęła i urwała.

Marshall

--Zaraz mnie cholera trafi-- pomyślał Marshall i zwrócił się do Niny i Polly:

- Mogę wiedzieć co to za facet?

Nina

Nina lekko pokiwała glową. Nie znasz Luke'a? Był z nami od początku podszywał się pod rozbitka, pod jednego z nas. A potem zniknął z naszą dziewczyną, okazało się że jest jednym z... tamtych... dodała zimno

Sal

Polly wzruszyła bezwiednie ramionami i odwróciła się.
Idę... uh, idę do Charlie'ego. Luke kazał mu przekazać wiadomosć o tej chrzanionej Claire powiedziała wymijajaco.
Wyglądała bezbronnie. Zupełnie tak, jakby starała sie schowac rpzed swiatem we własnych ramionach.

[Wychodzi: Polly]

Nina

Już chciała zatrzymac Polly, ale czuła ze ta chce być sama. Nie wiedząc co więcej robić spytała MArshalla, który już od dłuższego czasu stal zamyślony Pomóc ci?

Marshall

Marshall kiwnął głową, słuchając Niny. Ta wyspa była naprawdę dziwna... Gdy Polly odeszła, Marshall uśmiechnął się i powiedział cicho:

- Przynajmnie nie będę musiał słuchać tej zołzy...

Następnie powrócił do kopania rowu.

Pomóc ci?

- Twój wybór... - mruknął zniechęcony niedawnymi wydarzeniami Marshall.

Nina

Potem znów pokopiesz. powiedziała Nina raczej stwierdzając fakt.
Zabrała sie do kopania, której wbrew pozorom nie było tak łatwe na jakie wyglądało. żeby wbić łopatę w ziemie musiała prawie na niej stanąć, a potem zeby ją wyciągnąć użyć okropnie dużo siły. Po chwili czuła jak kropelki potu oblewają jej twarz więc wytarła czoło ręką. Włosy przykeliły jej się do głowy, wyglądała jak nieboskie stworzenie.
Głęboko jeszcze będziemy kopać? spytała z nadzieją Marshalla.

Marshall

[rozumiem, że są dwie łopaty...?]

Marshall obserwował jak Nina męczy się z kopaniem grobu. Jemu ta robota nie przychodziła zbyt ciężko - dzięki długim treningom footballu rozwinął swoją kondycję psychiczną. Dziura była coraz głębsza.

Głęboko jeszcze będziemy kopać?

- Odpocznij - odpowiedział Marshall, nie przestając kopać dziury, chociaż bluzka lepiła mu się już do pleców.

- Pieprzona Polly zawsze jest taka narwana? - zapytał po chwili.

Nina

[ja myślałam że raczej jedną Wink (1)

]
Nina z ulgą usiadła. Polly? ma taki charakter. I widać że jest odrobinę rozpuszczona... próbowała jej bronić, lecz po chwli dodała Tak, jest taka narwana prawie zawsze... ale uwierz lub nie, czasem są chwile, ze potrafi sie opanować szybciej niz ktokolwiek inny z nas.

Marshall

[mniejsza z tym^^]

- W sumie... nic mi do tego... - wzruszył ramionami Marshall. Po jakimś czasie dół był gotowy. Marshall usiadł ciężko i otarł pot z czoła.

- Wreszcie... - westchnął.

Nina

Nina zerknęła na niego. Czekamy na resztę, zanim...? zapytała patrząc na ciało Briana.

Marshall

- Mam to gdzieś - warknął niespodziewanie Marshall rozzłoszczony całą sytuacją. Właśnie wykopał grób dla kogoś kogo wogóle nie znał, a z kim przyszło mu dzielić los rozbitka. Następnie wstał gwałtownie i odszedł w stronę morza.

[Marshall wychodzi]

Nina

Nina popatrzyła na jego plecy z żalem. Została sam na sam z trupem Briana czekając aż ktoś wróci, bo sama nie była w stanie nawet wepchnąć ciała do grobu.