Gra LOST RPG

Sal

[narracja]
Ta część plaży była słabo zaludniona i na tyle oddalona od obozu, żeby nikt nie przeszkadzał w budowie; jednoczesnie na tyle bliska, by mógł, w razie czego, nie rpzerywając pracy skrzyknąć kogoś do pomocy.
Michael: rozpcoząłeś od zbierania materiałów na budowę tratwy. W głowie miałeś już dokładnie ułożony plan.
[/narracja]

Wilk

Michael naznosil na plac budowy co tylko sie da. Kawaly blachy, kable elektryczne z wraku, narzedzia. W kilku slowach wszystko co bylo pod reka. Wyciagnal z kieszeni szkicownik i przyjrzal sie swojemu projektowi.
Bedzie trudno, ale jakos sie to zrobi... powiedzial sam do siebie.

Wilk

Zadanie okazalo sie trudniejsze niz oczekiwal. Z samej blachy przeciez nic nie zrobi. Potrzebny byl bambus. I to duzo.
Michael chwicil siekiere i poszeld w kierunku obozu zorganizowac jakas pomoc.

[wychodzi: Michael]

Wilk

Michael spojrzal z duma na swoje niedokonczone jeszcze dzielo. Nawet w stadium tworzenia wygladalo majestatycznie. Przynajmniej dla niego.
Byl ranek, nikt z regularnie pomagajacych mu ludzi jeszcze nie przyszedl na plac budowy. A jego rozpierala energia. Nie tracac wiecej czasu chwycil narecze kabli znalezione we wraku i ruszyl w kierunku obozu.

[wychodzi: Michael]

Sol

[przychodzi Sawyer]

Tratwa jak stała, tak stała, jednak nikt z ludzi kręcących się w pobliżu niej nie przypominał w żaden sposób Michaela. Sawyer mruknął coś pod nosem, skrzywił się z irytacją i ruszył w kierunku agory, mając nadzieję, że dalej nie będzie musiał szukać - jakoś wcale nie chciało mu się iść do jaskiń.

[wychodzi Sawyer]

Wilk

[przychodzi: Simon]

Nagle spomiedzy palm wylonil sie nagi do pasa Simon dzwigajacy na ramieniu zarznietego swiniaka.
Kurwa...
Michaela nigdzie nie bylo. Musial czekac. Rzucil okrwawione scierwo na piasek i oparl sie pien palmy.

Nina

Shan przyszła za Simonem. Czuła, ze lada chwila zwymiotuje. Cieszyła się w tym momencie że nie jadła śniadania. Podeszła do Simona i nie patrząc na dzika powiedziała Inaczej wyobrażałam sobie to.. polowanie.

Wilk

Wybacz, ze rozwialem towje zludzenia. powiedzial obojetnie.
Simon skrzyzowal ramiona na piersi. Zalowal, ze nie ma w tej chwili lustra. Musial wygladac wrecz przerazajaco. Cialo pokryte bliznami, sciekajaca z ramienia krew, noz za paskiem. W kilku slowach wyglad czarnego charakteru z kiepskiego horroru.

Nina

Wyglądasz jkaby ten dzik znów cię zaatakował.. powiedziała pwykonując jakies niezidetyfikowane ruchy ręką w powietrzu, jakby chciała pokazać mu, gdzie na jego ciele jest krew dzika. Masz ta koszulę, ide do siebie, bo ten dzik mnie trochę... powiedziała zaciskajac usta i usilnie nie patrząc w stronę dzika, jednocześnie podajac Simonowi koszulę.

Wilk

Jak chcesz. mruknal Simon biarac od Shann koszule Powinienem zabrac ze soba ta flaszke...

Nina

Ejże... powiedziała ostrzegawczo. Starczy ci już. Wyżyj się na tym... mięsie... podsunęła mu. I nie pij więcej...

Wilk

Nie ma zabawy jak mieso juz jest martwe.
Simon usmiechnal sie do siebie.
A taka przednia whiskey nie moze sie zmarnowac...

Nina

To ja ją zabiorę do siebie i kiedyś tam zaniosę spowrote do bunkra. powiedziała stanowczo.

Wilk

Simon zasmial sie. Byl to smiech ponury, zupelnie pozbawiony wesolosci.
To ja przejde sie do bunkra i wezme ja z powrotem.

Nina

Nagle shan wzruszyła ramionami.
Zresztą rób co chcesz. I tak cię nie powstrzymam. powiedziała odwracajac się na pięcie i idąc do siebie. Smiech Simona sprawił, ze zrobiło jej sie jakos tak.. zimno?
[wychodzi: Shan]