Gra LOST RPG

Sal

Bo martwię. podniosła wzrok.
Jesteś zbyt waznym elementem mojego zycia, zebym sie nie martwila. przyznala niechętnie.

Wilk

Nagle przeszla mu ochota na smiech. Prychnal tylko ze zloscia.
Wiedz zatem, ze zaraz ten element z twojego zycia zniknie na zawsze. Zapytam jeszcze raz. Masz cos waznego do powiedzenia? Moj czas jest cenny.

Sal

Odwróciła głowę w bok.
Nie. powiedziała, starajac sie nie sprawiać wrażenia rozhisteryzowanej nastolatki.

Wilk

Nie powiedzial nawet 'zegnaj' czy 'pocaluj mnie w dupe'. Po prostu odszedl.
Pochwili byl juz przy Shann.
Jestem z powrotem. powiedzial cicho.

Nina

Skinęła głową, jednak nadal nie mogła nic poradzić na to, że czuła się jak zagubiony przedszkolak. Przyszedł czas na ostatecznie pozegnanie...

Wilk

Nic nie powiedzial. Po prostu ja pocalowal. Tym razem juz naprawde ostatni raz.

Michael wepchnal ostatnie zwiniete karteczki do butelki i schowal ja bezpiecznie na tratwe.
Dobra, ludzie, teraz musimy ja zwodowac! zawolal pzrekrzykujac gwar Niech wszyscy zajma pozycje przy tratwie!

Troyon

Troyon podeszła bez słowa do tratwy i chwyciła mocno za jakiś wystający bambus.

Sol

Podszedł posłusznie do tratwy i zajął pozycję. Od całej tej słodyczy i goryczy pożegnań chciało mi się wymiotować

Wstała i podeszła do tratwy.

Nina

Oddała pocałunek, mocno i intensywnie, jakby chciała, zeby Simon zapamietał i ją i ten pocałunek. Gdyby któremuś z nich coś sie stało.
Oderwali się niechętnie od siebie i podeszli do tratwy, żeby pomóc ją zepchnąć na morze.

Nina postanowiła pomóc, na ile pomoc półtorametrowej słabej kobiety jest przydatna, więc również podeszła do tratwy.

Wilk

Nie stac go bylo na usmiech. Nawet taki, ktory mialby dodac Shannon otuchy. Wrzucil aktowke na poklad i zajal pozycje.

Wszyscy razem! wydarl sie Michael Raz, dwa, trzy!

Wszyscy popchneli, a tratwa zeslizgnela sie zgrabnie po uprzednio podlozonych pod kadluby lodyg bambusa, wprost w ciemnoniebieska ton.

Sol

Wskoczył na tratwę, usiłując nie stracić równowagi i czekał, aż dołączy do niego reszta.

Wilk

Simon zwinnie wskoczyl na poklad zaraz po tym jak blaszane kadluby dotknely wody. Michael, upewiwszy sie, ze Walt siedzi juz na tratwie, postapil podobnie.

Nina

Odsunęła się od tratwy, mocząc odrobinę nogawki i buty wyszła z resztą, która pozostawała, na brzeg. Skrzyżowała ramiona na piersiach i patrzyła na "załogę marzeń", która miała przynieść im ratunek.
Shannon tez się odsunęła na brzeg.

Troyon

Nie wiedzieć czemu zrobiło jej się cholernie smutno. Uniosła lekko rękę i machnęła kilka razy krótko i niepewnie. Fale rozbijały się o jej piszczele, ale nie zwracała na to najmniejszej uwagi.

Wilk

Simon i Michael (Sawyer jakos nie kwapil sie pomoc) rozlozyli zagiel. Wzglednie biala plachta wzdela sie na wietrze, a tratwa zaczela nabierac predkosci. Postacie stojace na brzegu wydawaly sie coraz mniejsze.