Gra LOST RPG

Sal

Bo cię o to proszę. powiedziała obronnym tonem, starając sie patrzeć mu w oczy.

Wilk

Prychnal cicho. Nie chcial spedzac ostatnich chwil na tej wyspie z Polly, ale byl ciekaw co ma do powiedzenia.
Zaraz wracam...
Cmoknal Shannon w skron i odszedl kawalek w bambusowy gaj porastajacy skraj dzungli. Tratwy nie bylo jzu widac.
Wiec? powiedzial, a raczej waknal do podazajacej za nim Polly.

Nina

Skrzyżowała ramiona na piersiach i stała sobie jak sierota, rzucając na około przestraszone i niepewne spojrzenia. Zdecydowanie nie była dziś sobą...

Sal

Spojrzała na niego z czyms w rodzaju strachu i zlosci.
Dokladnie o to mi chodzi. powiedziala. Wiem, ze sadystyczną przyjemnosc daje ci traktowanie mnie jak... jak coś gorszego od pieprzonego śmiecia, ale... zacięła się na chwilę, nerwowo obracajac pierścionek na palcu.

Wilk

Gdyby nie miala ciagle spuszczonej glowy, patrzylby wprost w jej oczy.
A pieprzona ziemia krazy wokol pieprzonego slonca. stwierdzil zimno.

Nina

[przychodzi: Nina, Sawyer]
Sawyer wkroczył na plac budowy z nonszalancją, typową dla niego, Nina zaś drobiła obok, usiłując w locie wyrwać kartkę ze środka zeszytu, a w zębach trzymając długopis.
--Niech mnie jasna cholera strzeli, co ja mam napisać?-- pomyślała.

Sal

Simon, to boli. powiedziała, podnoszac w koncu głowę.
Wiem, zasłużyłam sobie. Wiem, ze powinnam się cieszyc, ze w ogole zgodziles się porozmawiać, chociaż w zasadzie widzę, ze to bezcelowe...

Wilk

Wybacz, ze nie odwdziecze sie kolejnym oczywistym faktem, ale jakos nie mam weny.
Jego ton nie zmienil sie ani o jote.

Sol

[przychodzi scar]

Wbiegła na plac budowy, z zadowoleniem stwierdzając, że jeszcze się nie spóźniła, chociaż większość rozbitków już tu była i patrzyła z podziwem na ukończone dzieło Michaela. Usiadła w pobliżu i obserwowała zbiorowisko.

Lepiej się pospiesz, mała mruknął Sawyer, szukając wzrokiem Michaela. Jak nie zdążysz, to się okaże, że niepotrzebnie zawierałaś ze mną umowę uśmiechnął się złośliwie.

Wilk

No, Sawyer, jestes juz!
Michael wylonil sie z niewielkiego tlumu zebranego przy tratwie.
Gotowy?

Sal

Chciało jej się płakac. Jak zwykle w trudnych momentach zresztą. Spojrzała na niego prosząco.
Simon, do jasnej cholery, widzimy sie ostatni raz. Chciałam tylko zapytać, czy są jakieś szanse żebyś... spróbował mi wybaczyć?

Troyon

Troyon zauważyła Ninę z zeszytem i długopisem. Pomyślała, że może warto by było coś napisać do Tom'a.
Podeszła do dziewczyny i powiedziała:
-Masz może skrawek papieru do odstąpienia?

Wilk

Usmiechnal sie nieznacznie. W zasadzie byl zadowolony, ze zgodzil sie na ta rozmowe.
Myslalem, ze ta kwestie juz wyjasnilem. Powtorze to trzeci raz - nigdy ci nie wybacze.

Nina

Zdążę.. mruknęła nieuważnie, rzucając zeszyt na piasek, podginając nogę do góry, jak do kankana, usiłując jednocześnie nie stracić równowagi i napisać coś. Chwiejąc się zawisła z długopisem nad kartką. Za cholerę nie przemyślała wcześniej co napisać... Zaczęła skrobać zdania, bez większego ładu i składu. W pierwotnym zamyśle miała napisać dwa listy, jednak teraz, na ten drugi już by sie nie odważyła. Wsadzajac długopis znów w zęby, zgięła kartkę kilka razy i napisała na niej
Tom Scofield
Seattle
oraz dokładny adres ojca. Zaczęła szukać wzrokiem Michaela, zeby dać mu list.
Wskazała Troy zeszyt leżący na piasku i przekazała długopis.

Sol

Pewnie, że gotowy, szefie odparł, wbijając ręce w kieszenie i patrząc z namysłem na tratwę. Rozumiem, że teraz trzeba tylko poczekać, aż się wszyscy wycałują i wyściskają i płyniemy?

Scarlett wyciągnęła z kieszeni pomiętą kartkę, którą zdążyła napisać kilka dni temu w bunkrze. List do ojca, wyjaśniający to, co było najważniejsze. Podeszła do Michaela i wcisnęła mu w rękę kartkę, wyjaśniając, co trzeba, po czym znowu wróciła na poprzednie miejsce.