Gra LOST RPG

Nina

Właściwie, jak nad tym pomyślisz dłuzej, wcale nie jest ci to potrzebne. poinformowała go oficialnym tonem. A ja nie mam nigdzie indziej łaskotek. Tym razem nie kłamię.

Sol

"Tym razem" to dobre słowo odparł, podkładając sobie ręce pod głowę. Mimo wszystko nie wierzę ci.

Nina

To ty zmuszasz mnie do zniekształcania prawdy. Przynajmniej poniekąd. stwierdziła filozoficznie. Zostało ci trochę tego niby-soku z bunkra? zapytała leniwie.

Sol

Do niczego cię nie zmuszam. Kłamiesz, bo tak ci się podoba odparł, uśmiechając się wrednie. Nie, ale mam wodę powiedział, podając jej butelkę, którą przyniósł ze sobą z bunkra.

Nina

Wzięła ją bez słowa z ręki Sawyera i podniosła się do pozycji siedzącej. Napiła się kilka łyków wody i zakręciła butelkę. Wolałabym wersję, że zniekształcam fakty, jesli można... odparła oddając butelkę mężczyźnie. I to ty mnie demoralizujesz.

Troyon

[wchodzi: Troyon]

Zobaczyła siedzącą na piasku parę. Wyminęła ich ze spuszczoną głową, nie chcąc im w żaden sposób przeszkadzać. Odeszła spory kawałek dalej i klapnęła na piasku. W milczeniu przyglądała się pracom przy tratwie.

Sol

Nie demoralizuję cię. Nie zwalaj wszystkiego na mnie odparł, udając oburzenie. Właściwie niczego nie zwalaj na mnie. I nie zniekształcasz faktów. I nie zatajasz prawdy. Ty po prostu k ł a m i e s z oświadczył z perfidnym uśmiechem.

Nina

Owszem, demoralizujesz. Tak jak Marshall. Nigdy wcześniej nikogo nie uderzyłam, a teraz zaczęłam kłamac. stwierdziła sama wiedząc, ze druga część zdecydowanie prawdą nie jest. Poza tym, znasz kogoś, kto nie ubarwia albo przeinacza faktów, bo tak mu jest wygodniej? zapytała, patrząc uważnie na blondyna.

Sol

Nie znam wzruszył ramionami. Ale skoro twierdzisz, że kłamać zaczęłaś dopiero teraz, to musiałaś być niezła dodał.

Nina

Nieważne, skończmy juz ten temat. powiedziała zniecierpliwiona. Jesteś juz spakowany? zapytała od niechcenia, zmieniając przedmiot rozmowy.

Sol

Zawsze zmieniasz temat, jak nie wiesz, co powiedzieć? zapytał z wyrazem umiarkowanego zainteresowania na twarzy, i, nie czekając na odpowiedź, dodał: Można powiedzieć, że jestem.

Nina

Zacięła usta i nic nie odpowiedziała. Kiwnęła głową na ostatnie słowa Sawyera, pierwsze puszczajac mimo uszu. To zaczynało być juz irytujące, ze co i rusz zapędzał ja w kozi róg, z którego nie potrafiła sie wydostać. Uparcie milczała, wpatrując się w morze.

Sol

Czyli miałem rację stwierdził, patrząc z namysłem na Ninę. Chociaż nie do końca. Czasami, kiedy nie wiesz, co powiedzieć, po prostu sobie ostentacyjnie milczysz.

Nina

Spojrzała na niego, szeroko otwierając oczy, z wyraźnym wyrzutem. Powiedzmy, że jestem zbyt subtelna i delikatna żeby wdawać się w niektóre dyskusje. oznajmiła przesypując piasek i starając się pohamować znów narastającą irytację. I milczę wtedy, kiedy usiłuję powstrzymać się przed rzuceniem się na kogoś. Z pięsciami.

Sol

A pewnie. Ale nie krępuj się odparł, wyobrażając sobie Ninę rzucającą się na kogokolwiek z pięściami. Wątpię, żeby to coś dało.