Gra LOST RPG

Sol

Rozumiem. Więc ty zmieniasz nastawienie w zależności od tego, jak ci się chce, a ja mam być na komendę? "Sawyer przestań", "Sawyer zacznij", "Sawyer poczekaj" i tak dalej? zapytał, przeciągając się leniwie.

Nina

Skrzyzowała ramiona na piersiach w obronnym geście i wywróciła oczami. Przepraszam cię bardzo. Chciałes masażu? Dostałeś. Kołysanki? Również. Pocałunek? A jakże. I niby to ty jesteś "na komendę"? zapytała z niedowierzaniem. Psychicznie czuła sie juz bardzo zmęczona.

Sol

Oczywiście wzruszył ramionami. Jestem uzależniony od strony, której akurat zachciewa ci się używać dodał, odgarniając włosy wpadające mu do oczu. Z nas dwojga to właśnie ty zmieniasz zdanie z prędkością światła.

Nina

Miała ochotę go obsypać piaskiem. Ale to byłoby zbyt infalntylne. Popchnięcie w ramię też raczej nie wchodziło w rachubę, bo znów by było że jest narwana. Wybacz, że nie jestem gotowa na wszystko co mi zaproponujesz. prychnęła spuszczając głowę i rozprostowując nogi. Poza tym, rozmawiasz ze mną tak protekcjonalnie jakbyśmy znali się conajmniej kilka miesięcy a ja bym wciąż nie była pewna czy iść z tobą do łóżka, albo coś w tym guście. Sawyer, tak to własnie wygląda, przynajmniej z mojej strony. zakończyła male przemówienie przesypując ręką piasek i nie patrząc mu w oczy.

Sol

Ale tylko wygląda, maleńka oświadczył, wbijając wzrok w morze. Gdybyśmy się znali kilka miesięcy, już dawno poszłabyś ze mną do łóżka dodał, uśmiechając się złośliwie.

Nina

Podniosła wzrok. Zostały jej resztki cierpliwości. Taki jesteś pewny? zapytała mrużąc oczy.

Sol

Tak sądzę odparł. Ale już się raczej nie przekonamy.

Nina

Odwróciła się do niego i wycelowała w niego palcem wskazującym. To byś się pomylił do cholery. oznajmiła zjadliwie i dźgnęła go palcem w pierś.

Sol

Złapał ją za rękę Doprawdy? mruknął. A jak bardzo jesteś pewna, że nie poszłabyś na całość kilka minut temu, gdyby tylko sceneria była inna? Ile razy zdążyłabyś jeszcze zaprotestować, gdybym nie przestał?

Nina

Jesteś. Najwiekszą. Cholerą. Na świecie. oznajmiła cedząc każde słowo. i wyrywając rękę pamiętna jak się skończyło ostatnim razem. Nie masz w sobie ani odrobiny subtelności? Nie możesz udawać że tego nie było? zapytała retorycznie wściekła na niego, że za każdym razem utrafiał w samo sedno i za to, że miał rację.

Sol

Nie mogę, a ty doskonale wiesz, że mam rację stwierdził, zadowolony z siebie. Więc, jak sama widzisz, maleńka, chyba bym się jednak nie pomylił.

Nina

Prychnęła pogardliwie, oparła brodę na rękach i podrygując nogami patrzyła na niego spod byka. Po kilku głębszych oddechach i względnym uspokojeniu nerwów i schowaniu do kieszeni zranionej do głębi dumy, w końcu się odezwała. Masz zamiar spedzić ostatnie godziny na wyspie przegadując się ze mną?

Sol

Szczerze mówiąc, kotku, miałem zamiar spędzić je całkiem inaczej, ale odmówiłaś współpracy powiedział, uśmiechając się tak szeroko jak i złośliwie.

Nina

Nie przestajac podrygiwać nogami patrzyła na niego uważnie. Ja mogę coś zaproponować, jeśli nie jesteś zbyt leniwy... powiedziała po namyśle. Możesz zrobić coś pozytecznego dla mnie...

Sol

Wątpię, żeby to było to, co ja mam na myśli powiedział. Ale zaproponować zawsze możesz.