Gra LOST RPG

Marshall

Marshall podszedł do Polly i wziął ją na ręcę.
- Tarara, kotki dwa... - zaczął śpiewać.
- A ogórków nie mam - dodał po chwili.

Sal

Zaśmiała się głośno.
Postaw mnie zażądała z rozbawieniem.

Marshall

- Nie - odpowiedział, zaczynając chodzić z Polly w tą i z powrotem. - Chciałaś, żebym nosił cię na rękach.

Sal

Parsknęła smiechem i stwierdzila, ze w sumie nie ma co protestować.

Marshall

W końcu się zatrzymał i postawił Polly na ziemi.
- Chyba już zaczynasz przybierać na masie - powiedział.

Sal

Wcale nie parsknęła. Raczej ty opadasz z sił. Starzejesz się. I w ogole.

Marshall

- Wcale tak - odpowiedział. - Ja nigdy nie opadam z sił. To ty robisz się wielka i cieżka, kochanie.

Sal

Pf. prychnęła. Nie przybieram na wadze. A nawet jeśli - mam do tego święte cholerne prawo.

Marshall

- Coś mi się zdaje, ze to będą minimum trojaczki - jeknął.

Sal

Nie przesadzaj. To w zasadzie tylko dziecko. Damy radę. Prawda? spojrzała na niego bacznie, czekając na potwierdzenie.

Marshall

- Jasne, że damy, Loczku - odpowiedział Marshall, obejmując Polly w pasie. - Co prawda, dziecko będzie miało koszmarne geny, ale to nic. Przynajmniej będzie ładne.

Sal

Uśmiechnęła się szeroko.
Moje geny akurat są naprawde swietne i do pozazdroszczenia.

Marshall

- Tylko jeśli chodzi o twój tyłek - stwierdził, zupełnie przypadkowo opierając dłonie na wspomnianej wcześnie części ciała Polly.

Sal

Cała jestem świetna. I do pozazdroszczenia.

Marshall

Marshall uniósł wysoko brwi.
- W takim razie, ja jestem bogiem.