Gra LOST RPG

Sol

Zmierzył Toma uważnym spojrzeniem. Normalnym, najzwyklejszym w świecie uważnym spojrzeniem, jednak owe spojrzenie w wykonaniu Bena przywodziło na myśl kogoś, komu zaraz zaczną wypływać oczy.
- Powinniśmy przejść do interesów, czyż nie? - zwrócił się do Michaela.

Wilk

Tylko na to czekal.
Gdzie jest Walt? wypalil natychmiast.

Sol

Spojrzał na niego.
- Wiesz, jak sterować łodzią?

Nina

[narracja]Zanim Mike zdążył odpowiedzieć, stało się coś niezwyklego - powietrze rozdarł przeszywający hałas, który zdawał się chceć porozrywać wasze bębenki i czaszki. Do wszystkiego - żeby było jeszcze bardziej dziwnie - niebo zrobiło się fioletowe.[/narracja]

Ponieważ miała związane ręce, nie mogła sobie zatkać uszu. Zacisneła powieki i schowała głowę w ramionach.

Troyon

Spojrzał w niebo, po czym zakrył głowę rękoma i zgiął się w pół.

Skulił się, próbując jednocześnie rozejrzeć się, by ustalić co się dzieje.

Szarpnął ręce by odruchowo zakryć uszy, ale tylko po raz kolejny wbił sobie w skórę linę. Zacisnął zęby obawiając się, że za chwilę rozniesie mu czaszkę.

Sol

Poruszył się gwałtownie i pochylił do przodu, starając się schować głowę w ramiona.

Zrobił minę i zatkał uszy.

Nina

[narracja]Równie gwałtownie co się zaczęło - wszystko ustało. Po kilkunastu, może kilkudziesięciu sekundach, które zdawały się dłużyć w nieskończoność, niebo odzyskało swój kolor, a potworny hałas umilkł.[/narracja]

Próbowała złapać głębszy oddech, co z kneblem w ustach nie było do końca możliwe. Była zbyt zdezorientowana, żeby próbować wybełkotać pytanie 'Co to, do cholery, było?'.

Troyon

Wyprostował się i rzucił spojrzenie Benowi.

Wilk

Jego jako jedynego bardziej obchodzil syn niz cale zamieszanie z fioletowym niebem.
Walt. Gdzie on jest? powtorzyl pytanie.

Sol

Spojrzał na Toma spokojnie, chociaż minę miał trochę zdezorientowana.
- Umiesz prowadzić łódź? - powtórzył pytanie.

Wilk

Tak. odparl natychmiast.

Sol

[narracja]W tym momencie do pomostu dopłynęła... no cóż, łódź.[/narracja]
Odsunął się tylko i wyciągną rękę zapraszającym gestem.

Wilk

Wszedl niepewnie na lodz rzucajac swoim niedawnym przyjaciolom przelotne spojrzenie.

Troyon

Spojrzał na Michaela jak na wyjątkowo wielkiego i obrzydliwego robala. Gdyby tylko mógł, chętnie obił by tatuśkowi mordę.

Jack nie patrzał na Michaela ze wściekłością, raczej z wyrzutem i niedowierzaniem.*

*bmj

Sol

Zmierzył Michaela tak morderczym spojrzeniem, że gdyby tylko wzrok mógłby zabijać, wszyscy na pomoście plus okoliczne ryby i niedźwiadki padliby trupem.