Gra LOST RPG

Wilk

Wiesz, gdybys powiedziala "zostane, sprobuje" to bym ci uwierzyl.
Simon nie spuscil wzroku. Wrecz przeciwnie, wpatrywal sie w nia jakby wzrokiem chcialby ja przewiercic na wylot.
No dobra... powiedzial po chwili Jak juz mowilem, to nie pomaga.

Sal

Pochyliła głowę. Źle sie czuła pdo tym swidrującym spojrzeniem.
Spojrzeniem, które - jak jej się zdawało - widziało wszystko.
Zostanę. powiedziała po cichu i niewyraźnie.

Wilk

Simon burknal tylko cos pod nosem.
Po jakis kilkunastu sekundach przelamal sie. Powoli, wciaz sie wahajac pochylil sie i pocalowal ja w czubek glowy.
Nie lam sie. Jakos to bedzie.

Sal

Taa. "Jakoś" na pewno tak. mruknęła, nie podnosząc głowy. Wbijała wzrok w splecione, leżace na udach dłonie i starała się nie myśleć. Myślenie szkodziło - zwłaszcza, ze zawsze kierowało sie nie w ta stronę, w którą powinno.

Wilk

A co mam powiedziec? Ze bedzie dobrze?
Simon zlapal sie na tym, ze znow uzywa tego poirytowanego, pelnego wyrzutu i goryczy tonu.
Jakos to bedzie. powtorzyl Nic innego ci zagwarantowac nie moge.

Sal

Nie prosze cię o zadne gwarancje. powiedziała, ciągle nie podnoszac głowy.
Prosze cię tylko o to, zebyś mi pomogł zostać. Bo jak na razie mam wrażenie, ze robisz wszystko w przeciwnym kierunku.

Wilk

Simon usmiechnal sie niepewnie.
Faktycznie... Tak to musi wygladac.
Przysunal sie blizej, objal ja ramieniem i oparl podbrodek da jej glowie.
Polly. Ja naprawde chce, zebys zostala.

Sal

Podniosła w końcu głowę i spojrzała na niego.
Nie płakała, była absolutnie spokojna - tak spokojna, jak dawno nie była.
Wiec mi w tym pomóż. Zgoda?

Wilk

Zgoda.
Simon przytulil ja mocniej, jakby sie bal, ze pozorny spokoj POlly ot tylko preludium do burzy, ktora za chwile sie rozpeta.

Sal

Oparła czoło w zgięciu jego szyi i objęła go ostrożnie ramionami.
W zasadzie tak tez mogło być dobrze. Nie tak, jak przedtem, ale jeśli sie postara, jeśli naprawdę spróbuje - nie tylko będzie mówić, ze spróbuje - coś może wyjść.

Wilk

Simon odetchnal z ulga. Wygladalo na to, ze wsyzstko bedzie dobrze, Przynajmniej przez jakis czas.
Cholera, czemu dzis to nie jutro? mruknal sobie pod nosem.

Sal

Równie dobrze mógłbyś zapytać "czemu nie jestem kroliczkiem wielkanocnym" mruknęła dziwnym tonem, podnosząc głowę i wbijając wzrok w skały.

Wilk

Chodzi mi o to, ze pzrez twoje opowiadania mam ochote pokustykac do bunkra chocby zaraz. odpowiedial nie wypuszczajac Polly z objec Ciekawe, czy by mi sie udalo...

Sal

Móglbyś sie poturlac. zaproponowała. Albo poczołgać.

Wilk

Watpie, zebym po takim wyczynie wciaz przypominal czlowieka.
Simon oparl sie wygodnie o skale i pogladzil Polly po wlosach.
Obiecaj, ze jutro dotachasz mnie tam z samego rana.