Gra LOST RPG

Sal

Od wczoraj zachowuje się jak... jakby była moją przyzwoitka. mruknęła kpiąco, spuszczając głowę i dyndajac nogimi w powietrzu.

Orick

Puk puk? Zapytał Charlie, wchodząc do wnęki Simona. Polly, mam do Ciebie pytanko, jeżeli mogę Powiedział słodko, uśmiechając się jak małe dziecko oraz trzepocząc rzęsami - Image bardzo pasujący do gwiazdy rocka

Wilk

Dobrze, ze cie widze Charlie. Masz munutke?
Juz wczoraj mial go wyslac na plaze po kolyske dla Claire. W koncu nadazala sie okazja.

Sal

Pytanko? Polly rozszerzyła oczy ze zdziwienia.
Co chcesz?

Orick

Charlie chrząknął Jack. Gdzie on się podziewa? Nie widzisz, co się dzieje? Simon dogorywa, Claire może w każdej chwili urodzić, a on się gdzieś szlaja? Gdzie on teraz jest? Zapytał z wyrzutem Jest chyba lekarzem, prawda? Zapytał gniewnie, marszcząc czoło Jesteś tu chyba jakimś szefem, przemów mu do rozsądku

Sal

Ja? Szefem? Polly uniosła brew do góry w geście zdziwienia.
Nie wiem, gdzie jest. skłamała gładko. A Simon ma się bardzo dobrze.

Wilk

Simon zmarszczyl czolo, ale nic nie powiedzial. On mial sie w pozadku, nie potzrebowal Jacka, ale Claire byla w zgola innej sytuacji. W jej kwestii Charlie mial calkowita racje.

Orick

Charlie zaniemówił, po czym spojrzał na Simona Dobrze? Ma szczęście, ze sam do siebie doszedł. Gdziekolwiek jest Jack - Przez jego zamiłowanie do heroizmu Claire wyprowadza się z Jaskiń! Powiedział ostro i odwrócil się na pięcie. Po kilku krokach znów obrócił się. I nie wiem, czemu go kryjesz

Sal

Do hcolery jasnej, Jack jest ostatnią osobą, jaką mam ochote kryć! warknęła. I jestem pewna, ze gdyby tylko MIAŁ MOŻLIWOŚĆ, siedziałby tutaj na tyłku, do cholery!

Orick

Tak, bo oczywiście gdzie indziej Jack ma dyżur na izbie przyjęć Parsknął Charlie i wrócił do Claire

Wilk

To czemu nie wyprowadzisz sie razem z nia? zasugerowal Simon.
Jak zwykle najprostrze rozwiazania umykaly ogulowi.
Przeciez i tak nie bedziesz trzymal Jacka w jaskiniach dwadziescia cztery na siedem.

Sal

Polly zeskoczyła z półki, oparła o nią tyłek i wbiła rece w kieszenie.
Była zła, zmęczona i głodna. Chciała do domu.
Ewentualnie do namiotu Marshalla, pod ciepłą skórę miśka. Na samą myśl o miękkim posłaniu w jego namiocie uśmiechnęła się lekko.

Wilk

Co mialas na mysli?
Simon juz od dluzszego czasu przygladal sie POlly uwaznie.
Mowiac, ze zachowuje sie jak twoja przyzwoitka.

Sal

Pytanie Simona wyrwało ją z miłego otępienia.
Pilnowała, żebym się dorbze prowadziła. powiedziała ogólnikowo, wykrzywiajac usta w sarkastycznym uśmiechu.

Wilk

Chodzi mi o konkrety. odparl ponuro.
Nie podobalo mu sie to, ze Polly usmiecha sie do swoich mysli. O nim na pewno nie myslala wiec nie trudno bylo sie domyslic o kim.