Gra LOST RPG

Wilk

Simon dopiero teraz sie obudzil. Papaja w jego dloni juz zepelnie ostygla. Przetarl oczy i spojrzal na pozostalych zgromadzonych w jaskini rozbitkow. Wygladali na dziwnie czyms odnieconych.
- Cos mnie ominelo?
Ziewnal poteznie i przeciagnal sie.

Nina

Nina zerknęła na Simona. Tak jakby mała strzelaninka odparła dziwiąc sie ze Simona nie obudził strzał.
Kompanio, co powiecie na wyprawę w stronę sideł i sprawdzenie czy nie złapało się w nie coś do jedzenia? spytała ogół.

Wilk

Dopiero po chwili doszedl do niego sens slow Niny.
- Strzelanina? Jaka znowu stzrelanina? Przeciez caly czas tu bylem...

Nina

Simon, musiałeś dobrze odpłynąć... Pamietasz Briana? Tego które przylazł tutaj chory i nam uciekł? No to właśnie on strzelał... skąd wziął brón? Nie mam pojęcia... Dlaczego strzelał? Nie wiem to chyba jakiś psychiczny niedowartościowany bo miał za złe że nikt nie mówi mi co się u nas dzieje streściła pokrótce Nina patrząc na reakcję Simona.

Sal

Cholera, facet, niemozliwe, ze nie slyszales. Te pierdzielone pociski odbiły się rykoszetem od scian, pobudziły naszych pieprzonych współlokatorów. Nie wierzę, że tak po prostu ich nie słyszałeś, choelra jasna.

Goku

-To jak??Mam was zaprowadzić do tego jego "Schronienia" w dżungli??-Ponownie zapytał David

Sal

Nie wiem, cholera. Znajac mnie pewnie wpakowalabym mu kulkę w potylicę zanim zdążylibyście go o cokolwiek zapytać... Polly z rezygnacją wzruszyla ramionami.

Nina

Ale chyba lepiej znaleźć go, zanim on tu wróci... chociaż z drugiej strony, co my z nim zrobimy? powiedziała bezradnie Nina.
I kiedy ta Alex do cholery wyprowadzi sie z mojego kąta, mam dość spania na gołej skalnej podłodze! Ona chyba myśli że to jej pieczara dodała ciszej acz z wściekłością.

Marshall

Do rozmawiających podszedł wysoki mężczyzna ubrany w czarne jeansy, biały, obcisły t-shirt i kremową koszulę. Był to Marshall, jeden z rozbitków. W ręce trzymał butelkę z wodą.

- O czym tak dyskutujecie? - zapytał.

[zakładam, że zna się on z resztą po imieniu]

Nina

Nina zmierzyła faceta wzrokiem. Poznała go juz, ale ostatnie dni przepędziła zamknięta z Alex, Brianem lub wybywająca do włazu. Nie umiała sobie za nic przypomnieć jaego imienia.
A tak sobie dyskutujemy o naszej najbliższej przyszłości w obliczu wariata, który tu wpada i do wszystkich celuje. Na wzmocnienia faktu dodam, ze to jeden z nas, wiec nie wiem dlaczego próbuje nas zabić. dodała zdenerwowana.
A Ty, niedawno sie tu przeniosłeś? Jakoś Cię nie widziałam w jaskiniach, tylko wcześniej na plazy... spytała próbując tuszować że nie pamięta jego imienia. --On pewnie mojego też-- pomyślała.

Marshall

A tak sobie dyskutujemy o naszej najbliższej przyszłości w obliczu wariata, który tu wpada i do wszystkich celuje. Na wzmocnienia faktu dodam, ze to jeden z nas, wiec nie wiem dlaczego próbuje nas zabić.

Marshall uśmiechnął się pod nosem i usiadł na jednym z kamieni.

- Całkiem ciekawe tematy. Co jak co, ale na nudę nie możemy narzekać... - powiedział Marshall wesołym, bliskim kpiarstwa, głosem.

A Ty, niedawno sie tu przeniosłeś? Jakoś Cię nie widziałam w jaskiniach, tylko wcześniej na plazy...

Marshall kiwnął lekko głową i rzekł:

- Nie przepadam za jaskiniami...eee...Nina, tak? Ja jestem Marshall.

Sal

Nina, cholero jedna, mozesz się rpzeniesć do jej pieczary. powiedziała Polly, bawiac sie kolczykiem w swojej brwi.
Spojrzała na mężczyznę, który wszedl do jaskini. Znała go raczej z widzenia, nie pamiętała nawet jak się nazywa.

Nina

--Własnie, Marshall!-- Tak mi się właśnie zdawało że masz na imię. Polly, nie mam zamiaru przenieść się do jej nory. powiedziała nieco dziecinnie. Jutro z nią pogadam, na tyle delikatnie na ile jej słaba psychika jest w stanie znieść. dodała obronnym tonem.
Zwróciła się do MArshalla Nie przepadasz za jaskiniami? Moze to racja że ejst tu chłodniej i tak dalej, a standardy życia odbiegają od pieciogwiazdkowego hotelu, ale jesteśmy tu chyba bardziej bezpieczni...

Sal

To w takim razie chodź do mojej, Rudzielcu. Miejsce się znajdzie. Polly odchyliła głowę i omiotła sporjzeniem jaskinie.
--Porównanie to nawet do przydrożnego, pełnego karaluchów motelu to jawna przesada, psia mać.-- pomyślała.

Nina

Ale dlaczego tak się upierasz żeby jej stamtąd nie wykurzyć? zapytała Polly buntowniczo.