Gra LOST RPG

heaven

[wchodzi Paul]

wchodząc zobaczył jeszcze jakby nie dobudzoną, lecz chodzącą Claire.... Hej Claire, jak leci....wszystko w porządku???

Sal

[przychodzi: claire]
Uśmiechnęła się nieśmiało. Nie rozpoznawała tego, starszego już, faceta, ale nie dziwiło ją to.
W proządku, dzięki. odpowiedziała, siadając przy tym, co pozostało z ogniska.

heaven

Nie wiesz może, gdzie jest Nina?? A tak w ogóle...to może ty mnie nie znasz...jestem Paul. Słyszałem, że już wczoraj bobas pchał się na świat?- powiedział próbując podtrzymać rozmowę....dzwiło go trochę, że kobieta, w zaawansowanej ciąży dobiera się do zimnych, niedopieczonych kawałków mięsa...

Sal

[eeee.... a dobiera się?! oO]

Claire oparła plecy o skałę i rozprostowała nogi.
Nina... spróbowała przywołać w pamięci wizerunek kobiety. To ta ruda, tak? Chyba jeszcze spi. odpowiedziała, kładąc ręce na brzuch i wpatrując się w pusty kosz po owocach.
Była głodna, a miesa od wczoraj już nie było. Owoców tez nie.

Marshall

[przychodzi Marshall]

- Cześć mamusiu... - uśmiechnął się siadając obok Claire. - Jak tam brzuszek i nienarodzony jeszcze obywatel Bananowej Republiki?

heaven

[no dobra, tak mi się wydawało]

Ok, dzięki....A jakbyś chciała jakiś owoców czy czegoś to poprostu powiedz, ok? - usiadł pod ścianą po przeciwnej stronie i pomyślałe, że jednak może odnajdzie wspólny język z innymi rozbitkami...w pieczarze robiło się coraz jaśniej...promienie Śłońca zaczęły dochodzić tutaj ze wzmocnioną siłą.....

Sal

Claire uśmiechnęła się do wchodzącego starając się nie pokazać, jak bardzo zainteresowana jest raną na jego nodze.
Dziękuję, dobrze. Wczoraj napędził mi trochę strachu, ale teraz chyba robi fikołki. powiedziała wesoło.

Marshall

- Mały akrobata, co? - powiedział Marshall ze zwykłym sobie, lekko kpiącym uśmiechem. - Właściwie, to cię nawet podziwiam... Jesteś skazana na to, że będziesz tu rodzić jak kobieta z kamienia łupanego, a wcale się nie boisz... - dodał, rozprostowując ranną nogę.

Sal

--Boję się. Boję się, strasznie-- pomyslała natychmiast, ale usmiechnęła się dzielnie.
Spojrzała odruchowo na jego nogę. Wyglądało na to, że samo jej istnienie sprawało mu ogromny ból.
--I moze chodzić? Z czymś takim?---
Co ci sie tak właściwie stało... Marshall, tak?

Marshall

- Pe Pe i jej heros... - mruknął Marshall trochę niechętnie. - To znaczy Polly i Simon się do mnie doczepili... Nasza biuściasta królowa melonów zgubiła swoją pukawkę i ubzdurała sobie, że ja ją jej zwinąłem... No i wzięła do asysty swojego chłopa i rozwaliła mi nogę. Najpierw celowała w głowę... - powiedział.

Sal

Twarz Claire przejawiała skrajny niepokój.
Ale... jak to? Tak po prostu?
Przypomniała sobie obraz Polly-pseudowodza po Jasnej Stronie Mocy przywołany jej wczoraj wieczore przez Charlie'ego. Pokręciła głową - to nijak nie pasowało do rany postrzałowej w nodze Marshalla.

Marshall

Marshall wstał i powiedział:
- Wyobraz sobie, że ja to Polly - zrobił ruch rękoma jakby "dorabiał" sobie wielki biust.

Wyciągnął rękę "złożoną w pistolet" i wycelował w głowę Claire.
- Ty to ja... - uśmiechnął się.
- Zabiję cię! - wrzasnął niesamowicie cieńkim głosem, po czym powiedział normalnie do Claire:
- Teraz ty musisz powiedzieć, że nie masz broni...

Sal

Claire przewrócila oczami.
Nie mam borni? powiedziała niepewnie, z lekkim rozbawieniem wpatrujac się w teatr jednego aktora, jaki odstawiał jej Marshall.

Marshall

- Liczę do dziesięciu... Najpierw rozwalę ci kolano, a potem biodro - Marshall znów zaczął mówić bardzo cieńkim głosem i wymachiwać koomicznie rękoma. Potem powiedział normalnie do Claire:
- Ty mówisz: Nie wierzę, że to zrobisz...

Nina

Nina widząc popisującego się Marshalla, pomachała tylko dłonią do zgromadzonych i poszła dalej, wykąpać się i rozpocząć nowy dzień.
[wychodzi: Nina]