Gra LOST RPG

Wilk

Radze ci pozadnie namyslec. Nie wiem, czy pamietasz, ale tu wazy sie twoje zycie.
Usmiechnal sie jeszcze szerzej (co przyszlo mu z niejakim trudem)i cmoknal ja w czubek nosa.
To jak? Jakis pomysl?

Sal

Polly pokręciła głową i spojrzała na niego zaczepnie.
Cholera, chyba jednak będziesz zmuszony mnie zjeść. Albo wręcz pożreć.
Odgarnęła opadające co chwilę na czoło włosy i spojrzała na niego wyczekująco.

Wilk

Simon juz otwieral usta by pozrec Polly, gdy niespodziewanie ruszylo go sumienie.
Cholera, nie potrafie...
Zalamal rece i westchnal cicho.
Zle na mnie dzialasz kobieto. Kiedys takie jak ty wciagalem nosem.

Sal

Uśmiechnęła się.
Po prostu się starzejesz, kochanie. powiedziała, nachylając się nad nim. Albo po prostu szkoda ci tak wspaniałej i cholernie idealnej istoty, jak ja dodała zaczepnie.

Wilk

Bardzo mozliwe slonce...
Ptzyjrzal sie Polly uwaznie. Powiedziala do niego "kochanie". Tego sie po niej nie spodziewal.
A moze po prostu nie chce sie zatruc, co?

Sal

Polly zasmiała się, bezskutecznie próbując przywołać na twarz wyraz oburzenia.
okropna, samcza menda parsknęła, sztruchając go kilka razy placem między żebrami.

Wilk

To tylko kilka z moich wad.
Wyszczerzyl sie bezczelnie.
Ty sobie uwazaj. Nie chcesz, zebym ja cie szturchnal, wierz mi...
Przywolal na twarz surowy wyraz i pogrozil jej palcem.

Sal

Skad wiesz, że nie chcę? spytała zaczepnie, przejeżdżajac palcami wzdłuż jego boków i łaskocząc go przy tym. No dalej, szturchaj, po dzisiejszych ekscesach podniósł mi się próg bólu. dodała z uśmiechem.

Wilk

No i znowu nie moge. Eh, przy tobie robie sie miekki. mruknal cicho.
Nic nie chcialo mu sie robic. Moglby tak lezec godzinami, czujac jej cieply oddech na swojej twarzy, jej slodkie usta na swoich.

Sal

Polly zrezygnowała z zaczepek i położyła się na nim delikatnie. Zgięte w łokciach dłonie położyła na jego mostku i oparła na nich podbródek, obserwując go spod półprzymkniętych powiek.
Zmęczony? spytała, uśmiechając się do niego.

Wilk

Nie... odparl odwzajemniajac sie tym samym.
A ty?
Dopiero teraz uswiadomil sobie, ze Polly dopiero co wrocila z wyprawy, spedzila cala noc w dzungli i przezyla spotkanie z maskotka. Musiala byc wykonczona.
Jesli chcesz, spij. Ja sie nie obraze.

Sal

Pokręciła przecząco głową.
Nie bardzo mi sie chce spać. powiedziała, uśmiechając się wesoło. Już chętniej bym coś zrobiła, pozytecznego lub mniej, ale z ta chrzanioną nogą to nie ma szans. mruknęła, krzywiąc się na wspomnienie złamanej konczyny.

Wilk

Ja pewnie tez powinienem robic teraz cos pozytecznego. Wiesz, pojsc sprawdzic sidla czy cos w tym stylu. Klopot w tym, ze cholernie nie chce mi sie stad ruszac.
Przymknal oczy i oparl policzek o jej czolo.

Sal

Uśmiechnęła się niewyraznie.
Czyżbym źle na ciebie działała? spytała zaczepnym tonem. Po chwili dodała niechętnie: Wiesz, może faktycznie idź sprawdź. Jako pseudowodz powinieneś dbać o nasza małą, cholerną kokosową społeczność.

Wilk

Chyba tylko ty tu uwarzasz, ze jestem jakims cholernym czyms w stylu wodza.
Usmeichnal sie lekko.
Och, wybacz, nie wychwycilem ironii. Przeciez kto zostawia spiacego pseudowodza, a sam wybiera sie do dzungli na wyprawe do owianej zla zlawa Czarnej Skaly? A nieco dzika jezcze jest dodal po chwili.